دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 583

ص: 583

3- «عن جمیل عن أبی عبد الله ع قال للمصلی ثلاث خصال إذا قام فی صلاته یتناثر علیه البر من أعنان السماء إلی مفرق رأسه و تحف به الملائکه من قدمیه إلی أعنان السماء و ملک ینادی أیها المصلی لو تعلم من تناجی ما انفتلت؛ جمیل بن دراج از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: نمازگزار دارای سه خصلت است:1. هرگاه به نماز بایستد، نیکوییها از فراز آسمان تا فرق سرش فرو می ریزد 2. فرشتگان از زیر پای او تا فراز آسمان او را در برمی گیرند 3. فرشته ای او را ندا می کند: ای نمازگزار، اگر بدانی با چه کسی مناجات می کنی هرگز به دیگری توجه نخواهی کرد».

پاداش کسی که نماز صبح را اول وقت بخواند

«عن إسحاق بن عمار قال قلت لأبی عبد الله ع یا أبا عبد الله أخبرنی عن أفضل المواقیت فی صلاه الفجر قال مع طلوع الفجر إن الله تعالی یقول: إن قرآن الفجر کان مشهودا یعنی صلاه الفجر تشهدها ملائکه النهار و ملائکه اللیل فإذا صلی العبد صلاه الصبح مع طلوع الفجر أثبتت له مرتین تثبتها ملائکه اللیل و ملائکه النهار؛ اسحاق بن عمار می گوید: به امام صادق (ع) گفتم: ای ابو عبدالله، مرا از بهترین وقت برای نماز صبح خبر ده. فرمود: بهترین وقت هنگامی است که فجر طلوع می کند، زیرا خداوند می فرماید: «إن قرآن الفجر کان مشهودا؛ نماز صبح همواره مقرون با حضور فرشتگان است» (اسراء/ 78) یعنی نماز صبح را فرشتگان روز و فرشتگان شب مشاهده می کنند. پس هنگامی که بنده نماز صبح را همزمان با طلوع فجر بخواند، دو بار برای او نوشته می شود؛ هم فرشتگان شب می نویسند و هم فرشتگان روز».