دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 653

ص: 653

این ها سوالات تعجب آمیزی است که سایر فرق مسلمین، از دیدن رفتار جاهلانه ی بعضی از شیعیان، در پیش خود طرح می کنند و جوابی هم نمی یابند و نتیجتا، نسبت به گروه شیعه، بدبین و بدگمان می گردند و تا حدی تقصیر هم ندارند و بلکه جا هم دارد که از مشاهده ی آنگونه اعمال از آنان، مبتلا به سوءظن و بدبینی بشوند. چه، این مردم، عوام شیعه اند که بر اثر تربیت صحیح نیافتن در مکتب حق تشیع، خود را در معرض تهمت و سوءظن، قرار داده و آبروی خود می برند و بزرگان دین خود را نیز لکه دار می سازند. در حالی که فقهای عظام شیعه با اقتباس از انوار معارف اهل بیت عصمت و اغتراف از بحر زخار حکم و علوم آسمانی خاندان رسالت صلوات الله علیهم اجمعین که پاسداران اساس توحید و نگهداران حقیقت وحی و قرآن کریمند، فتوا به جواز شرکت در جماعت آنان، بلکه در بعض صور (مانند موارد تقیه) فتوا به وجوب اقتدا در نماز به امام مخالف مذهب داده اند. و برای ملحق گشتن به صفوف متشکله ی مسلمانان، با استناد به اخبار و احادیث فراوان، اجر و ثواب عظیم و اعجاب انگیز، ذکر فرموده اند، و ما نمونه ای از آن را در اینجا نشان می دهیم، تا آقایان مومنین، با مذاق عالی اسلام مقدس آشنایی بیشتری پیدا کنند و در آن ایام عزیزی که در مکه ی معظمه و مدینه ی طیبه، توفیق تشریف دارند، مراقب باشند کاری نکنند که هم اجر عظیم از دستشان برود و هم موجب وهن تشیع گردند.