احکام مهریه درفقه شیعه صفحه 27

ص: 32

1- محمدرضا زمانی در مزاری، مهریه، ص40.

2- ماده ی 348 ق.م: «بیع چیزی که خریدو فروش آن قانوناً ممنوع است و یاچیزی که مالیت یامنفعت عقلایی ندارد یا چیزی که بایع قدرت برتسلیم آن ندارد باطل است مگر اینکه مشتری خود قادر برتسلیم باشد».

3- ابراهیم پولادی، مهریه و تعدیل آن، ص63 و64.

و شروط مهر المتعه عبارت است از :

1-عدم تعیین مهر؛

2-عدم دخول؛

3-اینکه جدایی از طریق طلاق باشد. ولی این شرط قابل خدشه است.

مبحث پنجم: مهریه در نکاح منقطع

متعه، ازدواج موقت، و به تعبیر قانون مدنی نکاح منقطع، یکی از ازدواج های رایج و مشروع در زمان پیامبر بوده.

احمدِ حنبل در مسند خود با سلسله سندی که همه ی آنها ثقه هستند از عمران بن حصین نقل می کند که: آیه ی متعه در کتاب الله نازل شد و ما در زمان رسول الله(صلی الله علیه وآله) به آن عمل می کردیم و آیه ا ی نازل نشد که آن را نسخ کند و پیامبر(صلی الله علیه وآله) نیز از آن نهی نفرمود تا اینکه وفات یافت. (1)

متعه به حسب شواهد و قراین تاریخی و حدیثی در زمان پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) حلال بوده و عمر پس از پیامبر(صلی الله علیه وآله) آن را حرام نموده؛ لذا پیروان سنت نبوی قائل به حلیت بلکه استحباب(2) آن می باشند و پیروان سنت عمر آن را حرام می دانند.

از حضرت امام جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) روایت شده که: از ما نیست کسی که ایمان به رجعت نداشته باشد و متعه را حلال نداند.(3)

مشخصات و ممیزات متعه عبارتند از:

1- أجر (مهر)؛