احکام مهریه درفقه شیعه صفحه 35

ص: 40

1- سیدحسن امامی، حقوق مدنی ، ج4، ص396.

2- فاطمه فهیمی، حقوق مالی زن، ص 148.

بنماید تا مهر خود را بگیرد و الا زن نمی تواند انجام وظایف دیگر را از قبیل حسن معاشرت و سکونت در منزل شوهر و اطاعت از او را موکول به گرفتن مهر کند. بدین جهت به نظر می رسد که باید ماده را تفسیر نموده و حق امتناع را از ایفاء وظایفی که در مقابل شوهر دارد، منحصر به نزدیکی دانست»(1)

گفتار دوم: حالّ و یا نسیه بودن مهر چه تاثیری در حق حبس دارد؟

در صورت وعده دار ومؤجّل بودن مهر، حق حبس برای زن متصوّر نبوده و نمی تواند به بهانه ی آن از تمیکن به همسر خود خودداری کند؛ زیرا وی با قبول اجل و مدت برای مهر به هنگام عقدنکاح، در واقع حق استفاده از امتناع را از خویش سلب نموده و موجبی برای ثبوت و تحقق مجدد آن وجود ندارد.

هرگاه مهر به طور اقساطی باشد، زوجه نمی تواند از تمکین خودداری نماید و چنانچه زوج در بعضی از اقساط در رعایت مدت های تعیین شده، تخلف ورزد، زوجه نمی تواند پس از آنکه قبلاً تمکین نموده، از انجام وظایف خودداری نماید.(2)

دکتر سیدحسن امامی در این باره می نویسد: «چنانچه مهر مؤجَّل باشد یعنی موعدی برای پرداخت آن بین زوجین قرارداده شده باشد، مانند آنکه شرط شود که پس از دو سال مهر به زوجه داده شود، خواه عین خارجی است یا کلی فی الذمه، زن نمی تواند امتناع از تمکین بنماید، زیرا زن با موافقت خود به قرار دادن موعدی برای تسلیم مهر، حق حبس خود را ساقط نموده است»(3)