احکام مهریه درفقه شیعه صفحه 44

ص: 49

1- «السنّه المحمدیه خمسمائه درهم، فمن زاد علی ذلک ردّ إلی السنّه و لا شئ علیه أکثر من خمسمائه درهم...».حر عاملی، وسائل الشیعه، ج21،ص261.

2- شهید ثانی، مسالک الافهام، ج8، ص 170.

دارد،(1) و می نویسند: «در نتیجه روایات در مسأله متعارض می شوند و مقتضای این روایت صحیحه (روایت مفضل بن عمر) عدم جواز تجاوز از مهرالسنه است و مقتضای اخبار متقدم جواز این تجاوز است و این روایات قابل جمع عرفی نیست و به ناچار باید به ادله ی علاجیه مراجعه کنیم و چون که اخبار مجوزه با شهرت فتوایی و شهرت روایی یاری می شوند و صحیحه نسبت به اخبار ، شاذّ و نادر است، اخبار مجوزه بر این خبر مقدم می شوند. پس شهرت عظیمی که نزدیک به اجماع می باشد مرحج است برای اخبار کثیره و مستفیضه ای که ادعای علم اجمالی به صدور آن روایات از معصومین(علیهم السلام) بعید نیست، و افزون بر آن روایات مجوزه با آیه ی قنطار یاری می شوند، پس این روایات موافق کتاب و شهرت هستند»(2)

و سر انجام به نظر می رسد مضمون حدیث غریب است و قاطبه ی علمای امامیه - به جز چند نفر - بر طبق آن فتوا نداده اند و قابل حمل بر استحباب نیز نمی باشد. و در نهایت اگر کار به تعارض بانجامد روایات مجوزه ترجیح داده می شوند.

مبحث دوازدهم: مهرالسنه

آیا مهرالسنه یک میزانِ اجباری است و یا میزان مهریه یِ توصیه شده توسط شارع مقدس می باشد؟ و آیا صرفاً نظر شخصی پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) بوده و یا حکمی از احکام شریعت می باشد که تا روز قیامت پایدار است؟ با توجه به روایتی که در بیان فلسفه ی مهرالسنه بیان شده(3) و با توجه به مقام تشریعی ختم انبیاء (صلی الله علیه وآله) و سیره ی قطعی و مستمر آن حضرت که مشهور بین تمام فِرق مسلمین است، نمی توان گفت