حیله های شرعی: ناسازگار با فلسفه فقه صفحه 403

ص:405

فصل دوم: دلالت قرآن بر جواز حیله هایی که با مقاصد شرع ناسازگاری ندارد

اشاره

قرآن کریم در آیه های بسیاری بر جایز بودن این گونه از حیله دلالت می کند. ما در این جا به شمار اندکی از این آیه ها که در چند بند زیر می آید بسنده می کنیم:

1 : جواز کنایه در خواستگاری زنِ شوهر مرده

خداوند می فرماید:

«وَ لاَ جُناَحَ عَلَیْکُمْ فِیماَ عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَهِ النِّسَاءِ أَوْ أَکْنَنْتُمْ فیِ أَنْفُسِکُمْ، عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُم سَتَذْکُرُونَهُنَّ، وَ لکِنْ لاَ تُواعِدُوهُنَّ سِرًّاً إلاَّ أَنْ تَقُولُوا قَوْلاً مَعْرُوفاً، وَلاَ تَعْزِمُوا عُقْدَهَ النِّکَاحِ حَتَّی یَبْلُغَ الکِتَابُ أَجَلَهُ، وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ ماَ فیِ أَنْفُسِکُمْ فاَحْذَرُوهُ، وَاعْلمُوا أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ».(1)