- اصول عقائد اسلام و مذهب تشیع 1
- اشاره 1
- اصل اوّل، توحید 1
- اشاره 1
- پایه اوّل: 2
- پایه دوم: 3
- اشاره 3
- اشاره 17
- 3. امام حسین (علیه السلام) 19
- 2. امام حسن مجتبی (علیه السلام) 19
- 1. علی بن ابیطالب (علیه السلام) 19
- 5. محمد بن علی (علیه السلام) 20
- 7. موسی بن جعفر (علیه السلام) 20
- 6. جعفر بن محمد (علیه السلام) 20
- 11. حسن بن علی العسکری (علیه السلام) 21
- 10. علی بن محمد الهادی (علیه السلام) 21
- 9. محمد بن علی (علیه السلام) 21
- اشاره 25
- احکام تقلید 25
- مقدمات نماز 28
- چگونگی غسل 29
- شرایط وضو و غسل 31
- شرایط تیمم 40
- پوشاندن عورت 43
- واجبات رکنی نماز 56
- واجبات رکنی و غیر رکنی 56
- واجبات غیر رکنی 58
- بلند و آهسته خواندن 60
- شک در طهارت 66
- شک هایی که اعتبار ندارد 66
- شک هایی که نماز را باطل می کند 68
- نماز آیات 80
- نماز قضا 80
- نمازهای نافله 81
- کفاره 88
- زکات غلات چهارگانه 96
- حدود مصرف زکات 97
ص:39
زیاد گل آلود باشد تا وقتی که در عرف آن را آب می گویند، مضاف نمی شود.
سوم - پاک بودن آب یعنی نجس نباشد.
چهارم - پاک بودن محل غسل و وضو، پیش از شروع. پاک بودن هر عضوی پیش از شروع وضو یا غسل آن عضوکفایت می کند گرچه پس از شستن عضو سابق باشد. بلکه اگر با شستن خود عضو هم پاک بشود، مثل آب کُر و جاری کافی است.
پنجم - مباح بودن مکان غسل و وضو و هم چنین محل ریختن آب غسل و وضو.
ششم - نیت یعنی نیت عمل داشتن.
هفتم - قصد قربت یعنی برای خدا به جا آورد، پس اگر به قصد ریا و خودنمایی یا به قصد خنک شدن به جا آورد، باطل است. بلی اگر قصد خنکی در ضمن باشد، عیب ندارد.
هشتم - مباشرت، یعنی خودش غسل و وضو را به جا آورد. پس اگر کسی دیگر اعضای او را به قصد غسل و وضو شست، باطل است مگر در صورت اضطرار. در این صورت بنابر احتیاط خودش نیز نیت کند. اما ریختن آب بر اعضای غسل یا وضوگیرنده، در صورتی که خودش بشورد، ضرر ندارد، گرچه مکروه است و بهتر ترک است.