رساله ارشاد المومنین الی احکام الدین صفحه 69

ص:76

پنجم: شک بین دو و پنج مطلقاً، چه پیش از دو سجده باشد و چه پس از آن.

ششم: شک بین سه و شش در هر حال.

هفتم: شک بین چهار و شش، در هر صورت که باشد.

هشتم: شک در شمار رکعات که اصلاً نداند چند رکعت خوانده.

مسأله 4. شک هایی که صحیح است، هشت قسم است: اوّل شک بین دو و سه پس از پایان دو سجده، یعنی بعد از تمام شدن ذکر سجده دوم علی الاقوی، هر چند سر از سجده بلند نکرده باشد؛ پس بنا را بر سه می گذارد و یک رکعت دیگر می خواند و نماز را تمام می کند؛ و یک رکعت نماز احتیاط ایستاده به جا می آورد.

دوم: شک بین دو و چهار بعد از پایان دو سجده، که بنا را بر چهار می گذارد و نماز را تمام می کند و پس از نماز دو رکعت نماز احتیاط ایستاده به جا می آورد.

سوم: شک بین دو و سه و چهار بعد از پایان دو سجده، که بنا را بر چهار می گذارد و نماز را تمام می کند و سپس دو رکعت نماز احتیاط ایستاده و دو رکعت نشسته به جا می آورد؛ مقدّم داشتن دو رکعت ایستاده احتیاط است.