آشنایی با فقه شافعی صفحه 111

ص:125

-آرامش بدن در حال رکوع.

-ایستادن بعد از رکوع.

-آرامش بدن بعد از رکوع.

4.مواردی که در رکوع مستحب است:

-تکبیر گفتن در حال خم شدن؛

-آشکارا گفتن تکبیر رکوع برای امام و مبلغ؛

-«رفع یدین»یعنی بلند کردن دو دستان تا شانه؛

-تسبیح گفتن که حد اقلش«سبحان ربی العظیم»است.

-گفتن«سمع الله لمن حمده»برای امام و منفرد و«ربنا و لک الحمد»برای مأموم هنگام راست شدن از رکوع.

سجود

1.«سجده»یعنی پیشانی را از روی خضوع بر زمین نهادن.

2.آنچه در سجده معتبر است:

-جز سجده،قصد دیگری نداشته باشد؛

-گذاستن هفت عضو از بدن بر زمین؛

-آرامش بدن در حال سجده؛

-سر برداشتن و نشستن و آرامش بین دو سجده؛

-مانعی در بین پیشانی و محل سجده نباشد؛

-پیشانی خود را بر لباس یا چیز دیگری که با او حرکت می کند،نگذارد؛یعنی سجده گاه نباید متحرک باشد.

-هفت موضعی که باید بر زمین قرار گیرد:

-پیشانی؛

-کف دست راست؛