آشنایی با فقه شافعی صفحه 82

ص:96

درس بیستم:نماز(1)

اشاره

إِنَّ الصَّلاهَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتاباً مَوْقُوتاً (سوره نساء/103)

بی تردید نماز بر مؤمنان،در اوقات معین مقرّر شده است.

معنای نماز

نماز،ترجمه کلمه«صلاه»است که این واژه،عربی بوده و در لغت به معنی«دعا»و«درخواست»می باشد:

وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ وَ اللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ . (1)

«و(به هنگام گرفتن زکات،)به آنها دعا کن; که دعای تو،مایه آرامش آنهاست...».

اما در اصطلاح فقهی،مراد از«صلاه»اقوال و افعال مخصوصی است که با تکبیر آغاز و با سلام دادن به پایان می رسد.

اهمیت نماز

1.نماز،سفارش خداوند بر انبیا و اولیای خود است:

-حضرت عیسی*در گهواره می گوید: وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاهِ