تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 17

ص:30

1- (1) .طبقات ابن سعد،ج2،ص98-112.
2- (2) .الاختصاص ص3،5 و 6 و رجال کشی ص6 و7.
3- (3) .کافی ج 3،ص62 و من لایحضره الفقیه ج1،ص57.

مذی. (1)این دو روایت در جوامع حدیثی اهل سنت نیز به ثبت رسیده است (2)و از جابر حدیثی در باب قربانی حج (3)و حدیث دیگری در باب حد زنا بر جای مانده است. (4)البته روایات فقهی جابر در سرتاسر ابواب فقهی در جوامع حدیثی اهل سنت پراکنده شده است.مجموعه ای از آنها در بخش مربوط به جابر در مسند احمد بن حنبل نقل شده است. (5)از یک سند ارائه شده در«مشیخه فقیه»استفاده می شود که نسخه ای در بردارنده مجموعه ای از روایات فقهی جابر در سده های نخستین هجری در میان امامیه دست به دست می شده است.در سند این نسخه نام کسانی چون جابر جعفی و مفضل بن عمر به عنوان راوی دیده می شود و در طبقه تابعان نیز به برخی شخصیت های برجسته شیعی که نقشی از آنان در فقه بر جای مانده است اشاره می کنیم:

الف)حارث بن عبدالله اعور(65ق)

منابع رجالی امامیه،حارث را در جایگاه یکی از اصحاب خاص امام علی علیه السلام معرفی کرده اند. (6)ابن سعید از ابواسحاق سبیعی از تابعان کوفه نقل کرده است:در حوزه کوفه کسی را در دانش به«فریضه»به عبیده سلمانی و حارث اعور برتری نیست. (7)

از ابن سیرین-که جزو تابعان بصره است-نقل شده که در ارزیابی جایگاه فقهی تابعان کوفه،در این که حارث و عبیده بر دیگران برتری داشته اند،درنگی