تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 210

ص:223

تداوم جریان حدیث گرایی

اشاره

ورود سدید الدین حمصی به حله،در مقام منتقدی تند که همه عالمان پس از شیخ طوسی را متهم به تقلید از او می کرد و بر آمدن ابن ادریس حلی از خود حله که دارای افکاری مشابه بود،تنها نمی توانست محرکی برای بازسازی فقه امامی به دست کسانی چون محقق حلی باشد؛بلکه در سوی دیگر،برای برخی از گروه های فکری که نسبت به ساختار فقه امامی دچار وازدگی شده بودند،انگیزه ای بود که بسیار از حمصی و ابن ادریس فراتر روند و راه چاره را نه در بازگشت به اجتهاد در فقه،بلکه اساساً در فاصله گرفتن از فقه و روی آوردن به زهد و اخلاق ببینند.اکنون با چند شخصیت برجسته از این طیف آشنا می شویم:

1-رضی الدین آوی

شناخته شده ترین عالم در ایران که می توان او را در طیف فقیهان اهل زهد و اخلاق طبقه بندی کرد سید رضی الدین محمد بن محمد بن محمد بن زید آوی حسینی (1)معروف به ابن داعی(654 ق)است که از فقیهان (2)و قاضیان امامیه در عصر خود بوده است. (3)او از پدرش محمد بن محمد بن داعی دانش آموخته