تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 224

ص:237

1- (1) .صاحب معالم،الاجازه الکبیره،ص11.
2- (2) .شوشتری،مجالس،ج1،ص571.
3- (3) .شیخ بهایی،توضیح المقاصد،ص14.
4- (4) .صاحب معالم،الاجازه الکبیره،ص11.
5- (5) .ابن داوود حلی،الرجال،ص84.
6- (6) .علامه حلی،اجازه بنی زهره،ص62-63؛اجوبه المسائل المهنائیه،ص115؛شهید اول،اجازه به ابن خازن،ص188.
7- (7) .شهید اول،اجازه به ابن نجده،ص196؛شهید ثانی،اجازه به علی بن عبد الصمد،ص155.
8- (8) .آبی،کشف الرموز،ج1،ص224،156 و ج2،ص124،15.
9- (9) .ابن داوود،الرجال،ص4-5،شهید اول،اجازه به ابن نجده،ص196.

بن یحیی حلی (1)و زین الدین علی بن محمد بن سعید حلی (2)از افراد خاندانش،محمد بن صالح سیبی از شاگردان و علاقه مندان به افکار ابن طاووس، (3)غیاث الدین عبد الکریم ابن طاووس برادر زاده رضی الدین. (4)و (5)

الف)مبانی اصولی و فقهی

اشاره

محقق حلی دیدگاه های اصولی خود را در کتاب المعارج و مقدمه المعتبر و در لابه لای مباحث فقهی مطرح کرده است.مهم ترین مبنای محقق حلی در مباحث الفاظ تفکیک میان مباحث الفاظ و مباحث ملازمات عقلی است.در مباحث الفاظ تکیه بر ظواهر و اصل عدم نقل و عدم مجاز در موارد تردید،تکیه بر فهم عرف در درک معانی الفاظ از مهم ترین مبانی محقق در این بخش را تشکیل می دهد.اما در مباحث ادله به طور مختصر دیدگاه محقق را نسبت به ادله اربعه از نظر می گذرانیم:

یکم)کتاب

ظواهر قرآن با وجود قطعیت صدور،از آن رو که در دلالت ظنی هستند،در