تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 273

ص:286

1- (1) .همان،ص240.
2- (3) .علامه حلی،مبادی الوصول،ص179،176،131.
3- (4) .تهذیب الوصول،ص106.

هفت.آمیخته کردن مباحث اصولی به کلامی

علامه،فقیه و اصولی ای است که در مباحث کلامی،صاحب نظر و دارای تألیفاتی است؛از این رو مباحث اصولی را در افق وسیع تری می دید.نگاه او به اصول از سطح مباحث اصولی گذشته و به عمق و ریشه کلامی آن رسیده است.چنین تلقی ای از سوی علامه موجب شده تا او برخی از مباحث کلامی را در اصول بحث و بررسی کند و دگر بار زمینه اختلاط اصول و کلام را که در زمان سید مرتضی وجود داشت فراهم سازد؛مانند مباحث حسن و قبح، (1)امتناع تکلیف به محال، (2)عصمت انبیاء، (3)حکمت الهی (4)و شکر منعم. (5)

نکته ها و پیام ها

1.ترتیب و تقسیم تازه و ابتکاری ابواب فقهی؛

2.نوآوری در تدوین کتاب های اصولی و طرح مسائل جدید در مباحث اصولی؛

3.تدوین کتاب های فقهی مفصل و متنوع در همه ابواب فقه؛

4.ابتکار تازه در تقسیم روایات اهل بیت و تدوین کتاب های رجالی جامع تر و کامل تر؛

5.عرضه فقه در سبک های مختلف و پیدایش فروعات جدید در حوزه فقه.