تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 332

ص:345

1- (1) .جواهر الکلام،ج1،ص298.
2- (2) .مجمع الفایده،ج1،ص312.
3- (3) .همان،ج 1،ص322.
4- (4) .همان،ج 1،ص322.
5- (5) .همان،ج 8،ص39.

پاک کردن جای ادرار: در پاک کردن جای ادرار،تنها آب به کار می رود؛اما در پاک کردن نشیمنگاه هم آب،هم سنگ و هم پارچه.مشهور فقها بر این باورند که در صورت تجاوز نکردن مدفوع از جای خروج می توان از سنگ و مانند آن استفاده کرد؛ولی محقق اردبیلی معتقد است که روایات کافی بودن سنگ قید تجاوز ندارد و به گونه مطلق آورده شده اند؛بلکه ظاهر اخبار عموم را در بر می گیرد. (1)

ز)قبله

جهت را قبله می داند و دقت های هیوی برای به دست آوردن قبله را لازم نمی داند:«و بالجمله انا اجد امر القبله اسهل ما یکون کما یدل علیه،ظاهر القران و السنه الشریفه و الشریعه السهله السمحه». (2)

صاحب جواهر از این دیدگاه سخت بر آشفته و به تفصیل به رد آن پرداخته است. (3)

ح)بر خلاف مشهور فقها برای اصابه بدن انسان به خط قرآن وضو را شرطنمی داند. (4)

ط)در عقود رعایت شرایطی که برای الفاظ عقود گفته اند لازم نمی داند؛به هر وسیله که قصد ابراز شود کافی است؛ازاین رو معاطات را بیع قطعی می شمارد. (5)

ی)در حال قضای حاجت،رو به قبله یا پشت به قبله بودن را حرام نمی شمارد. (6)