تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 349

ص:362

1- (1) .همان ج،1ص36.
2- (2) .همان ج9،ص362.
3- (3) .همان ج9،ص368.
4- (4) .همان ج1،ص39.
5- (5) .همان ج 9،ص322 و ج 7،ص42.

-اصطلاح متأخران را در تقسیم روایات نمی پذیرد:«علی أنا لانری الاعتماد فی صحه الأخبار علی هذا الاصطلاح،بل عملنا إنما هو علی اصطلاح متقدمی علمائنا-رضوان الله علیهم-کما قدمنا ایضاحه بأتم إیضاح». (1)

-نهی در عبادت را موجب بطلان می داند:«و الأظهر بطلان صلاته للنهی المتقدم فی الأخبار السابقه المقتضی لذلک». (2)

-افزون بر پذیرش اصول لفظی و به کار بستن آن،ترتیب و تقدم آنها بر یک دیگر را نیز مراعات می کند:«و أیضا إن تقیید المطلق أقرب من تخصیص العام و حینئذ فالأقرب...». (3)

-مفهوم شرط را حجت می داند:

«و مفهوم الشرط حجه شرعیه کما تقدم تحقیقه فی مقدمات کتاب الطهاره». (4)

دیدگاه های ویژه فقهی

-نماز جمعه را واجب عینی می داند؛ (5)

-معاملات فضولی را نادرست و حتی با اجازه مالک نیز اصلاح ناپذیر می داند؛ (6)

-معاطات را بیع لازم حقیقی می داند؛ (7)

-منکران امامت را کافر و نجس می پندارد؛ (8)