تاریخ علم اصول و فقه در شیعه صفحه 46

ص:59

1- (1) .محمد رضا ضمیری،دانشنامه اصولیان شیعه،ص71.
2- (2) .رجال برقی،ص34 و 48؛رجال طوسی،ص329 و رجال نجاشی،ص434.
3- (3) .رجال کشی،ص266.
4- (4) .رجال نجاشی،ص220.

و او را فقیهی مخالف با قیاس به حساب آورده اند.همین اختلافات باعث پیدایش گروهی به نام پیروان هشام بن سالم با گرایش های متفاوت و گروه هشام بن حکم،شده است که هر کدام در میان فقیهان عصر حضور پیروانی پیدا کرده اند.از آثار فقهی هشام بن سالم باید به اثر مشهوری با عنوان«کتاب هشام بن سالم»اشاره کرد که از سوی متقدمانی چون سعد بن عبد الله اشعری مورد توجه قرار داشته است. (1)این کتاب در بردارنده مجموعه ای از احادیث فقهی بوده که ابن ابی عمیر اصلی ترین راوی آن بود.ابن بابویه نیز نسخه ای از همین اثر به روایت ابن ابی عمیر،نضر بن سوید و علی بن حکم را در اختیار داشته که از آن در تألیف من لایحضره الفقیه استفاده کرده است و شیخ طوسی از آن به اصل هشام بن سالم یاد کرده است. (2)

ب)بزنطی

یکی از رجال شاخص در نسل پس از هشام بن سالم که جزو مدافعان مواضع هشام بن سالم و منتقدان دیدگاه های هشام بن حکم قرار دارد،بزنطی است.ابو جعفر احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی(221ق)از بزرگان امامیه در کوفه و در شمار اصحاب امام رضا و امام جواد علیه السلام قرار دارد. (3)از نظر اعتبار رجالی،در منابع بر اعتبار بزنطی تأکید شده است.طوسی او را توثیق کرده (4)و نجاشی او را نزد امام رضا و امام جواد«عظیم المنزله»دانسته است. (5)هم چنین