مشروعیت و ضرورت اجرای حدود اسلامی در زمان غیبت صفحه 70

ص:75

1. در حدیث موثّق، حنان بن سدیر از پدر خود نقل می کند که امام باقر علیه السلام فرمودند: «حَدٌّ یُقَامُ فِی الأَرضِ أَزکی فِیهَا مِن مَطَرِ أَربَعِینَ لَیلَهً وَأَیَّامِهَا».(1)

2. سکونی از امام صادق علیه السلام نقل می کند که آن حضرت فرمودند: قَالَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله: إِقَامَهُ حَدٍّ خَیرٌ مِن مَطَرِ أَربَعِینَ صَبَاحاً».(2)نظیر این تعابیر در برخی روایات دیگر آمده است که «لَإِقَامَهُ الحَدِّ للّهِِ أَنفَعُ فِی الأَرضِ مِنَ القِطَرِ أَربَعِینَ صَبَاحاً».(3)

از مجموع این روایات استفاده می شود اجرای حدّ آثار وضعی و مهمی برای مردم و جامعه دارد که از باریدن چهل شبانه روز باران هم فائده بیش تری دارد. چطور امری را که این همه فائده برای مجموعه جامعه دارد بگوییم مختصّ به زمان حضور معصوم علیه السلام است؟!

دلیل دهم: برخی مؤیدات

علاوه بر ادله ای که ذکر شد، می توانیم این مطلب را به عنوان شاهد و مؤیدی ذکر کنیم که برحسب برخی از روایات - که برطبق آن نیز فتوا داده شده است - چنان چه مردی، فردی بیگانه را در بستر زوجه خویش در حال زنا ببیند، خود شخصاً می تواند هر دو را به قتل برساند. این مطلب مؤید عدم اشتراط معصوم علیه السلام است و نمی توان آن را به عنوان استثنای از