مکاسب محرمه: درس های خارج فقه حضرت آیه الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دام ظله جلد اول صفحه 209

ص:212

فصل پنجم: معاملۀ منی

اشاره

شیخ انصاری قدس سره در مورد «منی» که چهارمین قسم از اعیان نجس است، می فرماید:

لا إشکال فی حرمه بیع المنی لنجاسته وعدم الإنتفاع به إذا وقع فی خارج الرحم ولو وقع فیه کذلک لاینتفع به المشتری لأنّ الولد نماء الأمّ فی الحیوانات عرفاً وللأب فی الإنسان شرعاً؛(1) شکّی در حرمت بیع منی نیست؛ زیرا منی نجس است و انتفاع از آن هنگامی که خارج از رحم قرار گیرد امکان ندارد، و اگر هم در رحم قرار گیرد، مشتری از آن بهره ای نمی برد، زیرا فرزند در حیوانات از نظر عرفی نماء مادر شمرده می شود و در انسان نیز از نظر شرعی نماء پدر به شمار می رود.

بنابراین، ایشان بحث بیع منی را در سه فرض مطرح می کند: بیع منی در خارج رحم، بیع منی در داخل رحم و بیع عسیب الفحل، پیش از بررسی این فرض های سه گانه، به بحث پیرامون معنای لغوی واژۀ «منی» می پردازیم.

محقّق خویی قدس سره در این باره می نویسد:

إنّ المنی إنّما یطلق علی ما خرج من المخرج وأریق، کما ذکره بعض أهل اللغه فی