آرمیدگان در بقیع صفحه 154

او پسر مطعم بن عدی است که جزو آزادشدگان است؛ آنان که اسلامشان نیکو شد و به نیکی به آن عمل کردند.

پدر او مردی بزرگوار بود که در مکه پیامبر را، هنگام بازگشت از طائف پناه داد و از این رو است که پیامبر(صلی الله علیه و آله) در دوران رسالتش از مطعم بن عدی به نیکی یاد کرده است.

ثُمّ کَانَ ابنُهُ جُبَیر شَرِیفاً مُطَاعاً وَ لَهُ رِوَایَه أحَادِیث، رَوَی عَنْهُ وَلَدَاهُ الفَقِیهَان مُحَمَّد وَ نَافِع، وَسُلَیمَانُ بنُ صُرَد، وَ سَعِیدُ بْنُ المُسَیَّبِ، وَآخَرُونَ وَ أَبُوسَلَمَهَ بْنُ عَبْدِالرَّحْمَن، وَ کَثِیرٌ مِنَ الرُّواه. (1)

پسر وی (مطعم) که جبیر باشد، فردی بود شریف و مطاع (که دیگران اطاعتش می کردند). او احادیثی را بیان کرده که دو فرزندش محمد و نافع و سلیمان بن صرد خزاعی و سعید بن مسیّب و دیگران و ابوسلمه بن عبدالرحمان و بسیاری از راویان احادیث، از او نقل روایت و حدیث کرده اند.

وَ قَالَ ابْن إِسْحَاقُ: حَدَّثَنَا عَبْدُاللهِ بْنُ أَبِی بَکْر وَغَیْرِهِ قَالُوا: أَعْطَی رَسُولُ الله(صلی الله علیه و آله) المُؤَلَّفَه قُلُوبُهُم، فَأَعطَی جُبَیر بْنَ مُطْعِم مِئَهَ مِنَ الإبِلِ... کَانَ جُبَیر مِن حُلَمَاءِ قُرَیشٍ وَسَادَتِهِم، وَکَانَ یُؤخَذُ عَنهُ النَّسَب.

ابن اسحاق نقل کرده که عبدالله بن ابوبکر و دیگران گفته اند: پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله) به کسانی برای تألیف قلوب هدایایی دادند؛ از جمله به جبیر بن مطعم صد شتر عنایت کردند و جبیر از انسان های بردبار قریش و از بزرگان آنها شمرده می شد و قریش خود را مفتخر می دانستند که نسبتشان را با او بیان بدارند و خود را به او منسوب نمایند.

عالم به انساب عرب

جبیربن مطعم در علم انساب مهارت فراوان داشت. برخی از مورخان نوشته اند: «وَ کَانَ جُبَیْرُ بْن مُطعِمٍ، أَعْلَمُ النَّاسِ بِأَنْسَابِ الْعَرَب» (2)؛ «جبیر بن مطعم، داناترین مردم به نسب عرب بود».