آرمیدگان در بقیع صفحه 365

از بنی امیه، امّ سلمه از قبیله بنی مخزوم، سوده از قبیله بنی اسد، میمونه از قبیله بنی هلال و صفیه دختر حُیَی بن اخطب از قبایل یهود و بنی اسرائیل ازدواج کردند و داستان تأثیرات این ازدواج ها در فضاسازی برای نشر اسلام و تمایل قبایل یاد شده به اسلام، سهم به سزایی داشت. فرهنگ قبایل عرب چنین بود که وقتی کسی وارد قبیله آنان می شد، هم از او دفاع می کردند و هم میل و رغبت نشان می دادند که با وی حشر و نشر و رفت وآمد داشته باشند و این ارتباطات در مسلمان شدن آنان تأثیری شگرف داشت.

2. اهداف حمایتی از ضعفا و نو مسلمانان

در این راستا می توان از سرپرستی زنان بیوه و بی پناه یاد کرد. برخی از زنان که پیامبر با آنها ازدواج کرده، از مسلمانان اولیه بودند که شوهرانشان در میدان های جنگ به شهادت رسیده بود و یا زنانی بودند که از شرّ شوهران کافرشان به حبشه مهاجرت کردند و بی همسر و سرپرست شدند، لذا پیامبر(صلی الله علیه و آله) برخود لازم می دانستند که به آنان توجه نموده و مورد حمایتشان قرار دهند؛ مثلاً اگر پیامبر(صلی الله علیه و آله) از سوده بنت زمعه حمایت نمی کرد، بی سرپرست مانده به مکه باز می گشت و قبیله اش وی را مجبور به ترک اسلام می کردند، او تا دم مرگ مورد شکنجه قرار می گرفت و این خود، شکستی برای اسلام و پیامبر(صلی الله علیه و آله) محسوب می شد.

همین مسأله درباره زینب بنت خزیمه نیز صادق است. آخرین شوهر زینب بنت خزیمه در جنگ احد به شهادت رسید و خود او منزلت والایی داشت، همانطور که درگذشته اشاره کردیم، در دوره جاهلیت، از کثرت همراهی و معاضدت مساکین، به امّ المساکین شهرت یافت. ازدواج پیامبر با چنین بانویی که همسرش را در نبرد احد از دست داد و اواخر عمر خود را در تنهایی سپری می کرد، جز برای تجلیل از او و آبرو بخشیدن به یک بانوی بزرگ نبود. گفتنی است مورخانی مانند ابن سعد در کتاب طبقات به این نکته اشاره کرده اند.