شیوه تالیف مصادر روائی فقه صفحه 196

ص:205

آقای آیتی ، صاحب کبریت الاحمر می باشد . این اجازه نامه ها از علمای مذاهب اسلامی مانند زیدی و مذاهب معروف اهل سنّت می باشد(1) .

منبع دیگری که برای این اجازات وجود دارد ، مجلّدات آخر بحار الانوار مجلسی است که اجازات بسیاری از علما را جمع آوری کرده که در چاپ جدید ، پنج جلد آخر آن در اجازات است .

فوائد این اجازات عبارت است از شناسایی کتاب ها ، مشایخ و بیان منزلت شاگرد و مستجاز است . اجازه نامه ها از اجازۀ نقل حدیث گسترده تر شد و به اجازۀ اجتهاد نیز رسید . استادان زبده به شاگردان فرهیختۀ خود اجازۀ اجتهاد داده و نیل به مقام اجتهاد آنها را تأیید کردند . اجازه نامۀ فخر الدین حلّی (786ق) به شاگردش محمّد بن مکّی عاملی که آن را عصر جمعه در خانۀ خود در حلّه برای شهید نوشته ، از نمونه های بارز اجازۀ اجتهاد است که از او به عنوان اعلم علماء الاسلام یاد می کند(2) .

گفتار دوّم: بررسی شیوۀ نگارش وسائل الشیعه

1 . عنوان باب

عنوان باب وسائل الشیعه برگرفته از روایاتی است که در آن باب ذکر می شود .

این عنوان فتوای صاحب وسائل الشیعه می باشد . هر حکمی که از روایات استفاده شود ، همچون وجوب ، حرمت ، کراهت و یا حکم وضعی همچون