- مقدمه معاونت پژوهش 1
- اشاره 13
- مبحث اول: پیشینۀ حیلۀ شرعی 15
- مبحث دوم: پیشینۀ حیلۀ شرعی در فقه اسلامی 23
- گفتار اول: فقه شیعه 24
- گفتار دوم: فقه اهل سنت 29
- مبحث اول: معنای لغوی حیله 33
- مبحث دوم: معنای اصطلاحی حیله 34
- مبحث سوم: محدودۀ جریان حیله های شرعی 36
- مبحث اول: حیله های مباح و مورد اختلاف 37
- اشاره 37
- مبحث دوم: حیله های قولی و فعلی 38
- مبحث سوم: اقسام حیله از نظر وسیله و هدف 38
- اشاره 39
- مبحث اول: واژۀ «حیله» در قرآن 39
- اشاره 40
- مبحث دوم: واژۀ «مکر» در قرآن 40
- 1. انتساب مکر به خداوند 40
- 3. انتساب مکر به خداوند و کافران 40
- 2. انتساب مکر به خداوند و مردم 40
- 4. انتساب مکر به کافران 41
- مبحث سوم: واژۀ «خدعه» در قرآن 42
- 1. انتساب خدعه به خداوند و منافقان 42
- 2. انتساب خدعه به منافقان 42
- اشاره 42
- مبحث چهارم: واژۀ «کید» در قرآن 43
- اشاره 43
- 3. انتساب کید به حضرت یوسف 43
- 4. انتساب کید به شیطان 43
- 2. انتساب کید به خداوند و به منافقان 43
- 1. انتساب کید به خداوند 43
- گفتار اول: معنای لغوی تدلیس 45
- مبحث اول: فرق حیله و تدلیس 45
- اشاره 45
- گفتار اول: معنای لغوی توریه 47
- مبحث دوم: فرق حیله و توریه 47
- گفتار سوم: حکم توریه 49
- مبحث سوم: حکم حیله 51
- گفتار اول: از نظر جواز 51
- اشاره 51
- گفتار سوم: ملاک حرمت حیله 52
- گفتار چهارم: دلالت نصّ خاص بر خلاف مقتضای قاعده در حیله 53
- گفتار پنجم: مقتضای قاعده در حیله از نظر صحت (ثأثیر و عدم تأثیر) 54
- اشاره 57
- مبحث اول: حیله در باب طهارت 59
- اشاره 59
- گفتار اول: حیله برای درمان حالت وسواسی 59
- اشاره 59
- گفتار دوم: حیله در تأخیر انداختن عادت ماهیانه 62
- مبحث دوم: حیله در باب صوم 62
- مبحث سوم: حیله در باب حج 64
- اشاره 68
- گفتار اول: بخشیدن سود قبل از رسیدن سال خمسی 68
- مبحث چهارم: حیله در باب خمس 68
- گفتار دوم: احتساب دَین مستحق به جای خمس 70
- مبحث پنجم: حیله در باب زکات 71
- اشاره 71
- گفتار اول: حیله در تعلق و پرداخت زکات نقدین (طلا و نقره) 72
- گفتار دوم: حساب کردن دَین فقیر به جای زکات 77
- گفتار سوم: حیلۀ دست گردان کردن زکات 80
- مبحث اول: حیله در باب رضاع 83
- اشاره 83
- اشاره 85
- مبحث دوم: حیله در باب شفعه 85
- گفتار اول: حیله هبه کردن 87
- گفتار دوم: فروختن سهم خود که صد درهم ارزش دارد به هزار درهم 88
- اشاره 91
- مبحث اول: حیله در باب بیع 91
- اشاره 91
- گفتار اول: حیلۀ اسقاط خیار 93
- مبحث دوم: حیله در باب خرید و فروش کنیز 94
- اشاره 97
- مبحث سوم: حیله در باب دَین 97
- گفتار اول: معنای اصطلاحی دَین 97
- گفتار دوم: اسباب دین 98
- گفتار سوم: حیله های رایج 98
- مبحث چهارم: حیله در باب رهن 101
- اشاره 101
- حیلۀ وکالت در قبض عین غایب 102
- مبحث پنجم: حیله در باب سبق و رمایه 103
- تعریف شرکت 105
- مبحث ششم: حیله در باب شرکت 105
- گفتار اول: حیلۀ اشتراط سود بیشتر یا ضرر کمتر 106
- گفتار دوم: اشتراط مشارکت در سود تنها 107
- گفتار سوم: حیله برای اشتراط تأجیل 108
- مبحث هفتم: حیله در باب مزارعه 109
- گفتار اول: عقد موقت با فرزند خردسال دیگری 115
- اشاره 115
- مبحث هشتم: حیله در باب نکاح 115
- گفتار سوم: اظهار ارتداد 120
- گفتار چهارم: طلاق دادن بدون دخول 121
- مبحث نهم: حیله در باب وکالت 123
- گفتار اول: ماهیت و حقیقت وکالت 123
- گفتار دوم: حیله در تبدیل عقد وکالت به عقد لازم 124
- گفتار سوم: حیله در تعلیق وکالت 125
- گفتار چهارم: حیله در خرید وکیل 126
- گفتار ششم: شرط ضمان بر وکیل 129
- مبحث دهم: حیله در ضمانت و کفالت 130
- گفتار اول: حقیقت ضمانت و کفالت 130
- گفتار دوم: حیله به منظور جایز کردن ضمانت و کفالت 133
- مبحث یازدهم: حیله در عقد حواله 136
- گفتار اول: حقیقت حواله 136
- گفتار دوم: حیله در باب حواله 137
- اشاره 139
- گفتار اول: حقیقت طلاق 139
- گفتار دوم: حیلۀ عدم قصد 139
- مبحث اول: حیله در باب طلاق 139
- گفتار اول: حقیقت یمین 141
- گفتار دوم: حیله عدم قصد 141
- مبحث دوم: حیله در باب یمین 141
- نتیجه 143
- اشاره 145
- اشاره 147
- مبحث اول: ربا در جهان 148
- 1. ربا در آیین برهمایی 155
- اشاره 155
- مبحث دوم: ربا در ادیان 155
- 3. ربا در آیین یهود 156
- 4. ربا در مسیحیت 158
- 5. ربا در اسلام 160
- مبحث اول: معنای لغوی ربا 165
- مبحث دوم: استعمال ربا در قرآن در معنای لغوی آن 166
- مبحث سوم: ربا در اصطلاح قرآن 167
- مبحث چهارم: ربا در اصطلاح فقیهان 168
- مبحث اول: حقیقت ربای قرضی 171
- اشاره 171
- گفتار اول: حقیقت زیادی 172
- گفتار دوم: حقیقت قرض 174
- مبحث دوم: اشکال در حقیقت ربای قرضی 184
- اشاره 189
- مبحث سوم: حقیقت ربای جاهلی 189
- گفتار اول: ربای رایج بین یهودیان 189
- گفتار دوم: ربای رایج در بین مسیحیان 190
- گفتار سوم: ربای ماهیانۀ مشروط (ربای نسیه) 191
- گفتار پنجم: ربا در بیع نسیه 192
- گفتار ششم: ربا در بیع سلف 192
- گفتار هفتم: گرفتن سنّ بالاتر در حیوان 193
- گفتار هشتم: ربا در برابر تمدید مهلت 194
- گفتار یازدهم: ربا در قرض های تولیدی و تجاری 195
- گفتار دهم: ربا در قرض مصرفی 195
- مبحث اول: حقیقت ربای معاملی 197
- حدود و شرایط ربای معاملی 197
- اشاره 197
- مبحث دوم: ربای معاملی در روایات 199
- مبحث سوم: تعریف ربای معاملی 202
- اشاره 202
- گفتار اول: اتحاد در جنس (هم جنس بودن) 203
- گفتار دوم: مکیل و موزون 206
- گفتار چهارم: معیار مکیل و موزون 214
- گفتار پنجم: شک در مکیل و موزون یا معدود بودن اجناس 220
- گفتار ششم: عمومیت ربای معاملی 222
- مبحث اول: حکم ربا در قرآن 233
- مبحث دوم: حکم ربا در روایات 237
- اشاره 241
- گفتار اول: خروج حکمی از حرمت ربا 241
- مبحث سوم: خروج از حرمت ربا 241
- گفتار دوم: خروج موضوعی از حرمت ربا 248
- اشاره 249
- اشاره 263
- اشاره 263
- اشکال اول 263
- جواب 264
- الف. ظلم 265
- اشاره 265
- اشکال دوم 265
- ب. جلوگیری از خیر خواهی و نیکوکاری 266
- ج. فساد اموال 268
- اشکال به جواب اول 269
- اشاره 269
- جواب دوم 270
- اشاره 272
- اشکال سوم 272
- اشاره 277
- اشکال چهارم 277
- اشاره 280
- اشکال پنجم 280
- جواب 281
- اشکال ششم 282
- اشاره 282
- اشکال به روایات 283
- اشاره 283
- جواب 283
- اشکال هفتم 285
- اشاره 285
- روایت یونس شیبانی 285
- اشاره 285
- روایت نهج البلاغه 286
- جواب 286
- اشاره 286
- اشاره 287
- اشکال هشتم 287
- جواب 289
- اشکال نهم 290
- جواب 290
- اشاره 290
- اشاره 293
- حیله های ربای معاملی 293
- مبحث اول: ضمیمه کردن متاع غیر هم جنس به ثمن یا مثمن 294
- اشاره 294
- گفتار اول: حکم بیع بالضمیمه، تعبدی است یا بر طبق قواعد است ؟ 296
- گفتار دوم: ادلۀ جواز حیلۀ ضمیمه 298
- اشاره 305
- مبحث دوم: واسطه قرار دادن کالای غیر همجنس 305
- گفتار اول: ادله 306
- گفتار دوم: روایات مانع از بیع واسطه 308
- مبحث سوم: هبۀ طرفینی 313
- مبحث چهارم: هبۀ زیادی 315
- مبحث پنجم: قرض و ابراء 316
- مبحث ششم: صلح مقدار زائد 317
- اشاره 319
- گفتار اول: ماهیت عینه 320
- مبحث اول: بیع عینه 320
- حیله های ربای قرضی 320
- اشاره 320
- گفتار دوم: عینه در روایات 323
- گفتار اول: ماهیت خرید و فروش یا هبه به شرط قرض 333
- مبحث دوم: خرید و فروش یا هبه به شرط قرض 333
- اشاره 333
- گفتار دوم: بیع محاباتی به شرط قرض 334
- گفتار سوم: اشکال امام خمینی 343
- مبحث سوم: ضمیمه کردن 344
- اشاره 344
- اشکال 344
- جواب 345
- مبحث چهارم: اخذ زیادی در برابر قرض 346
- اشاره 346
- جواب 347
- اشاره 348
- مبحث پنجم: تبدیل عملیات قرض به غیر قرض 348
- جواب 350
- مبحث ششم: گرفتن زیادی در برابر تغییر مکان 351
- مبحث هفتم: تبدیل قرض به دَین (خرید و فروش اسکناس) 352
- اشاره 352
- اشکال 353
- جواب 353
- مبحث هشتم: تبدیل قرض به معامله و خرید و فروش ارزهای مختلف 355
- مبحث نهم: گرفتن زیادی برای شخص دیگری غیر از قرض دهنده 356
- مبحث دهم: پرداخت زیادی به عنوان حق بیمۀ دَین 357
- مبحث یازدهم: بیع الخیار 359
- مبحث دوازدهم: معاملۀ سفته 365
- اشاره 365
- گفتار اول: سفته 365
- گفتار دوم: انواع سفته 366
- گفتار سوم: فروش دَین 366
- نتیجه 370
ص:75
1- (1) وسائل الشیعه، ج 1، ص 199، أبواب نواقض الوضوء، باب 13، حدیث 7.
2- (2) مهذب الأحکام، ج 1، ص 452.
بعد از آن رطوبتی دید بتواند بگوید از رطوبت آب دهان است و از رطوبت نجس حاصل از برخورد با محل نجس نیست.
شخصی که در غذای خود شیء مشکوک به نجاست مثل فضلۀ موش یا خون می بیند اگر قبل از یقین به نجاست، آن شیء مشکوک را از بین ببرد هرگز به نجاست آن غذا یقین پیدا نمی کند و می تواند از آن غذا استفاده کند. با توجه به ضوابطی که برای حیلۀ حرام بیان شد، مشخص می شود که چنین حیله ای مجاز است؛ به ویژه با توجه به سیرۀ شارع در نجاست و طهارت که بنای بر تسهیل بر بندگان دارد.
گفتار دوم: حیله در تأخیر انداختن عادت ماهیانه
یکی دیگر از حیله های مشروع و مجاز باب طهارت، این است که زنان مؤمنی که علاقه مندند تمام روزهای ماه رمضان را روزه بگیرند، یا در ایام حج یا زمانی که در مکه یا دیگر اماکن مقدسه هستند دوست دارند وارد مساجد و حرم امامان معصوم علیهم السلام شوند، می توانند با مصرف قرص های مخصوص یا داروهای دیگر عادت ماهیانۀ خود را به تأخیر بیندازند تا مناسک حج یا عمره یا نماز خود را به طور کامل به جا آورند.
در این راه چاره، هیچ یک از ضوابط و شرایطی که باعث عدم جواز حیله شود وجود ندارد؛ زیرا با مصرف این داروها، موضوع عدم جواز ورود به مسجد الحرام یا عدم جواز توقف در سایر مساجد محقق نمی شود.
مبحث دوم: حیله در باب صوم
روزۀ ماه مبارک رمضان بر هر کسی که به سنّ تکلیف می رسد واجب است. اگر کسی که روزه بر او واجب است عمداً روزه نگیرد، علاوه بر وجوب قضا، کفاّره سنگینی نیز بر عهدۀ او می آید. فردی که روزه بر او واجب است، می تواند