بیان احکام با کلام ائمه علیهم السلام : گزیده کتاب کافی و اصول دیگر صفحه 268

ص: 269

«اَللَّهُمَّ هَذِهِ مِنًی وَ هِیَ مِمَّا مَنَنْتَ بِهَا عَلَیْنَا مِنَ اَلْمَنَاسِکِ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تَمُنَّ عَلَیْنَا بِمَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی أَنْبِیَائِکَ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُکَ وَ فِی قَبْضَتِکَ».

سپس در آن جا نماز ظهر، عصر، مغرب و عشاء و فجر را بخوان و امام باید فقط نماز ظهر را در آن جا بخواند و بیش از آن وسعت ندارد و تو در وسعت هستی که اگر نتوانستی در غیر آن جا بخوانی سپس در عرفات به آنها برسی.

فرمود: حدود منا از جمره عقبه تا وادی محسّر است.

329- حرکت به سوی عرفات و حدود آن

1- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ مُعَاوِیَهَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: إِذَا غَدَوْتَ إِلَی عَرَفَهَ فَقُلْ وَ أَنْتَ مُتَوَجِّهٌ إِلَیْهَا اَللَّهُمَّ إِلَیْکَ صَمَدْتُ وَ إِیَّاکَ اِعْتَمَدْتُ وَ وَجْهَکَ أَرَدْتُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُبَارِکَ لِی فِی رِحْلَتِی وَ أَنْ تَقْضِیَ لِی حَاجَتِی وَ أَنْ تَجْعَلَنِی اَلْیَوْمَ مِمَّنْ تُبَاهِی بِهِ مَنْ هُوَ أَفْضَلُ مِنِّی ثُمَّ تُلَبِّ وَ أَنْتَ غَادٍ إِلَی عَرَفَاتٍ فَإِذَا اِنْتَهَیْتَ إِلَی عَرَفَاتٍ فَاضْرِبْ خِبَاءَکَ بِنَمِرَهَ وَ نَمِرَهُ هِیَ بَطْنُ عُرَنَهَ دُونَ اَلْمَوْقِفِ وَ دُونَ عَرَفَهَ فَإِذَا زَالَتِ اَلشَّمْسُ یَوْمَ عَرَفَهَ فَاغْتَسِلْ وَ صَلِّ اَلظُّهْرَ وَ اَلْعَصْرَ بِأَذَانٍ وَاحِدٍ وَ إِقَامَتَیْنِ وَ إِنَّمَا تُعَجِّلُ اَلْعَصْرَ وَ تَجْمَعُ بَیْنَهُمَا لِتُفَرِّغَ نَفْسَکَ لِلدُّعَاءِ فَإِنَّهُ یَوْمُ دُعَاءٍ وَ مَسْأَلَهٍ قَالَ وَ حَدُّ عَرَفَهَ مِنْ بَطْنِ عُرَنَهَ وَ ثَوِیَّهَ وَ نَمِرَهَ إِلَی ذِی اَلْمَجَازِ وَ خَلْفَ اَلْجَبَلِ مَوْقِفٌ. (1)

مرحوم شیخ کلینی، با سند خویش از معاویه بن عمّار روایت کرده که گفت: حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه فرمود: هرگاه در آغاز روز نهم از منا به سوی عرفات بروی در حالی که متوجّه عرفات هستی بگو:

«اَللَّهُمَّ إِلَیْکَ صَمَدْتُ وَ إِیَّاکَ اِعْتَمَدْتُ وَ وَجْهَکَ أَرَدْتُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُبَارِکَ لِی فِی رِحْلَتِی وَ أَنْ تَقْضِیَ لِی حَاجَتِی وَ أَنْ تَجْعَلَنِی اَلْیَوْمَ مِمَّنْ تُبَاهِی بِهِ مَنْ هُوَ أَفْضَلُ مِنِّی».

آن گاه لبیک می گویی در حالی که به سوی عرفات روانی، پس چون به عرفات رسیدی خیمۀ خود را در «نهره» بزن که آن وسط عرنه پایین تر موقف و عرفه است. پس چون ظهر شد غسل نما و نماز ظهر و عصر را به یک اذان و دو اقامه به جا آور و می توان با شتاب هر دو نماز را خواند و نماز عصر را با شتاب خواند تا برای دعا فراغت یابی، چرا که آن روز، روز دعا و خواستن است.