بیان احکام با کلام ائمه علیهم السلام : گزیده کتاب کافی و اصول دیگر صفحه 293

ص: 294

قَرِّبْنِی إِلَیْکَ زُلْفَی وَ لاَ تُبَاعِدْنِی وَ إِنْ کُنْتَ لَمْ تَغْفِرْ لِی فَمِنَ اَلْآنَ فَاغْفِرْ لِی قَبْلَ أَنْ تَنْأَی عَنْ بَیْتِکَ دَارِی فَهَذَا أَوَانُ اِنْصِرَافِی إِنْ کُنْتَ أَذِنْتَ لِی غَیْرَ رَاغِبٍ عَنْکَ وَ لاَ عَنْ بَیْتِکَ وَ لاَ مُسْتَبْدِلٍ بِکَ وَ لاَ بِهِ.

اَللَّهُمَّ اِحْفَظْنِی مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی وَ عَنْ یَمِینِی وَ عَنْ شِمَالِی حَتَّی تُبَلِّغَنِی أَهْلِی فَإِذَا بَلَّغْتَنِی أَهْلِی فَاکْفِنِی مَئُونَهَ عِبَادِکَ وَ عِیَالِی فَإِنَّکَ وَلِیُّ ذَلِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ مِنِّی».

سپس به کنار زمزم بیا و از آب آن بیاشام. آن گاه بیرون رو و بگو: «آئِبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ لِرَبِّنَا حَامِدُونَ إِلیٰ رَبِّنٰا رٰاغِبُونَ إِلَی اَللَّهِ رَاجِعُونَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ».

راوی گوید: هنگامی که حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه خواست بیت را وداع کند و از مسجد الحرام بیرون رود کنار در مسجد به سجده افتاد و سجده طولانی نمود، سپس برخاست و بیرون رفت.

2- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ أَبِی إِسْمَاعِیلَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ صلوات الله علیه هُوَ ذَا أَخْرُجُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَمِنْ أَیْنَ أُوَدِّعُ اَلْبَیْتَ قَالَ تَأْتِی اَلْمُسْتَجَارَ بَیْنَ اَلْحَجَرِ وَ اَلْبَابِ فَتُوَدِّعُهُ مِنْ ثَمَّ ثُمَّ تَخْرُجُ فَتَشْرَبُ مِنْ زَمْزَمَ ثُمَّ تَمْضِی فَقُلْتُ أَصُبُّ عَلَی رَأْسِی فَقَالَ لاَ تَقْرَبِ اَلصَّبَّ.(1)

مرحوم شیخ کلینی، با سند خویش از ابو اسماعیل روایت کرده که گفت: به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه گفتم: سؤال من این است که وقتی از مکّه بیرون میروم قربانت گردم! از کجا بیت را وداع کنم؟

فرمود: نزد مستجار که میان حجر الاسود و در کعبه است می آیی و از آن جا بیت را وداع می کنی، سپس کنار چاه زمزم می روی و از آب آن می نوشی بعد می روی.

گفتم: می توانم از آب آن به سرم بریزم؟

فرمود: نریز.

352- انجام عمره مفرده و فرق عمره مفرده با حج تمتع

1- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ صلوات الله علیه یَقُولُ: إِنَّ عَلِیّاً صلوات الله علیه کَانَ یَقُولُ فِی کُلِّ شَهْرٍ عُمْرَهٌ. (2)