بیان احکام با کلام ائمه علیهم السلام : گزیده کتاب کافی و اصول دیگر صفحه 620

ص: 620

بدن آن ها و پایداری و صلاح آنان آگاهی داشت. از این رو خداوند از روی لطف و بخشش برای مصلحت آنان مواردی را برای آنان حلال و مباح کرد.

از طرفی از چیزهایی که به آنان ضرر می رساند نیز آگاهی داشت، از این رو آنان را از آن موارد نهی نمود و بر آنان حرام نمود. سپس آن موارد را برای کسی که ناچار و مضطر است حلال نمود و آن را در زمانی برای شخص مضطر حلال نمود که بدن شخص جز به وسیله آن پایداری نیابد. پس به او فرمان داد که به اندازه رفع گرسنگی - نه بیشتر - تناول کند.

سپس فرمود: در مورد مردار این که هرکسی به خوردن آن مداومت کند بدنش ناتوان و لاغر می گردد، توانایی خود را از دست می دهد، و نسلش قطع می شود و با مرگ ناگهانی می میرد.

و کسی که خون می خورد گرفتار بیماری آب زرد می شود. خون، دهان و بدن را بدبو می سازد، موجب بداخلاقی می شود، باعث تشنگی می شود، موجب سنگدلی و کمی عاطفه و مهربانی می شود؛ به گونه ای که اطمینانی نیست که چنین فردی فرزند، پدر و مادرش را به قتل برساند و بر جان خویشان و هم نشینانش احساس خطر می شود.

دربارۀ گوشت خوک این که خداوند گروهی را به شکل های گوناگون مسخ نمود؛ به شکل خوک، میمون و خرس و مسخ شده هایی که بودند. سپس از خوردن آن به جهت هم شکل بودن نهی نمود تا مردم به وسیله آن بهره نبرند و عقوبت و کیفر آن را سبک نشمارند.

و درباره شراب خداوند آن را برای انجام دادن و فسادش حرام نمود و فرمود: «کسی که دائم الخمر است به سان بت پرست است». شراب خواری موجب لرزش اندام می شود، نور دیده را می برد، جوانمردی را از بین می برد و او را وامی دارد که به محارم خود در خون ریزی، زنا؛ جسارت کند؛ او فردی است که اطمینانی نیست که ندانسته با محارم خود مرتکب زنا نشود و شراب خوار هر بدی را انجام می دهد.

571- حیوانات حرام گوشت

1- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: کُلُّ ذِی نَابٍ مِنَ اَلسِّبَاعِ وَ مِخْلَبٍ مِنَ اَلطَّیْرِ حَرَامٌ. (1)