بیان احکام با کلام ائمه علیهم السلام : گزیده کتاب کافی و اصول دیگر صفحه 747

ص: 747

فرمود: هرگاه با خدا و رسولش به جنگ برخیزد و در زمین، فتنه و فساد برپا کند. و اگر مرتکب قتل شود، در ازای آن کشته خواهد شد و اگر کسی را به قتل برساند و مال نیز سرقت کند، کشته شده و به دار آویخته می گردد و اگر مال را بدزدد ولی دست به آدمکشی نزند، دست و پایش در جهت مخالف یک دیگر قطع می شود و اگر شمشیر بکشد و با خدا و پیامبرش به نبرد بپردازد و برای ایجاد فتنه و فساد در زمین تلاش کند، اما کسی را نکشد و مالی را به سرقت نبرد، از سرزمین خود تبعید می شود.

پرسیدم: چگونه تبعید می شود و حد و مرز تبعید تا چه اندازه است؟

فرمود: از شهری که مرتکب آن عمل شده، به شهر دیگری تبعید می شود و به اهالی آن شهر می نویسند: «او تبعیدی است؛ با او معاشرت نکنید، خرید و فروش ننمایید، ازدواج نکنید و با او غذا نخورید و نوشیدنی نیاشامید».

پس تا یک سال به همین روش با او رفتار می کنند. اگر از آن شهر به شهر دیگری رفت، برای اهالی آن شهر نیز همانند نامه قبلی را می نگارند؛ تا زمانی که یک سال به پایان برسد.

پرسیدم: اگر بخواهد به سرزمین شرک برود چه حکمی دارد؟

فرمود: اگر بخواهد به سرزمین شرک برود، مسلمانان باید با مردم آن به نبرد بپردازند.

683- حکم کسی که از روی ناآگاهی به حرمت، زنا، سرقت و شرابخواری می نماید

1- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ صلوات الله علیه رَجُلٌ دَعَوْنَاهُ إِلَی جُمْلَهِ مَا نَحْنُ عَلَیْهِ مِنْ جُمْلَهِ اَلْإِسْلاَمِ فَأَقَرَّ بِهِ ثُمَّ شَرِبَ اَلْخَمْرَ وَ زَنَی وَ أَکَلَ اَلرِّبَا وَ لَمْ یَتَبَیَّنْ لَهُ شَیْءٌ مِنَ اَلْحَلاَلِ وَ اَلْحَرَامِ أُقِیمَ عَلَیْهِ اَلْحَدُّ إِذَا جَهِلَهُ قَالَ لاَ إِلاَّ أَنْ تَقُومَ عَلَیْهِ بَیِّنَهٌ أَنَّهُ قَدْ کَانَ أَقَرَّ بِتَحْرِیمِهَا. (1)

مرحوم شیخ کلینی، با سند خویش از محمد بن مسلم روایت کرده که گفت: به حضرت امام محمد باقر صلوات الله علیه عرض کردم: مردی را به اسلام دعوت نمودیم او نیز مسلمان شد. پس از آن شراب نوشید و مرتکب زنا شد و به رباخواری پرداخت؛ در حالی که کسی حلال و حرام را برای او مشخص نکرده است. آیا هنگامی که از حرام بودن آن آگاهی نداشته، باید حد بخورد؟

فرمود: نه، مگر مدرکی علیه او باشد که به حرام بودنش اعتراف کرده بود.