بیان احکام با کلام ائمه علیهم السلام : گزیده کتاب کافی و اصول دیگر صفحه 810

ص: 810

2- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی اَلصَّبَّاحِ اَلْکِنَانِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ صلوات الله علیه عَنْ رَجُلٍ قَالَ عَلَیَّ نَذْرٌ قَالَ لَیْسَ اَلنَّذْرُ بِشَیْءٍ حَتَّی یُسَمِّیَ شَیْئاً لِلَّهِ صِیَاماً أَوْ صَدَقَهً أَوْ هَدْیاً أَوْ حَجّاً. (1)

مرحوم شیخ کلینی، با سند خویش از ابو صباح کنانی روایت کرده که گفت: از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه درباره مردی که می گوید: نذری به عهده ام باشد پرسیدم.

فرمود: نذر، محقق نمی شود، تا این که چیزی را برای خداوند نام ببرد؛ روزه ای، یا صدقه ای، یا هدیه به کعبه ای، و یا انجام حجی.

3- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ جَمِیلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِی اَلْحَسَنِ مُوسَی صلوات الله علیه أَنَّهُ قَالَ: کُلُّ مَنْ عَجَزَ عَنْ نَذْرٍ نَذَرَهُ فَکَفَّارَتُهُ کَفَّارَهُ یَمِینٍ. (2)

مرحوم شیخ کلینی، با سند خویش از جمیل بن صالح روایت کرده که گفت: حضرت امام موسی کاظم صلوات الله علیه فرمود: هرکس نتواند نذری را که نموده انجام دهد، پس کفاره آن کفاره سوگند است.

742- چند روایت نکته دار

1- الشیخ الکلینی، بإسناده عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: مَنْ عَجَزَ عَنِ اَلْکَفَّارَهِ اَلَّتِی تَجِبُ عَلَیْهِ صَوْمٍ أَوْ عِتْقٍ أَوْ صَدَقَهٍ فِی یَمِینٍ أَوْ نَذْرٍ أَوْ قَتْلٍ أَوْ غَیْرِ ذَلِکَ مِمَّا یَجِبُ عَلَی صَاحِبِهِ فِیهِ اَلْکَفَّارَهُ فَالاِسْتِغْفَارُ لَهُ کَفَّارَهٌ مَا خَلاَ یَمِینَ اَلظِّهَارِ فَإِنَّهُ إِذَا لَمْ یَجِدْ مَا یُکَفِّرُ حَرُمَ عَلَیْهِ أَنْ یُجَامِعَهَا وَ فُرِّقَ بَیْنَهُمَا إِلاَّ أَنْ تَرْضَی اَلْمَرْأَهُ أَنْ تَکُونَ مَعَهُ وَ لاَ یُجَامِعَهَا. (3)

مرحوم شیخ کلینی، با سند خویش از ابو بصیر روایت کرده که گفت: حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه فرمود: هرکس از کفاره ای که بر او واجب شده است مانند روزه گرفتن یا برده آزاد کردن یا صدقه دادن، درباره سوگند، یا نذری یا قتلی یا غیر این ها که بر صاحب خود کفاره لازم می کند عاجز و ناتوان شود کفاره او جز در سوگند ظهار استغفار خواهد بود. پس هرگاه چیزی نیافت که کفاره دهد، آمیزش با همسرش بر او