زندگی نامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید علی حسینی سیستانی (دام ظله) صفحه 439

بابت زکاه حساب کند.

1948 - مسافری که خرجی او تمام شده، یا مرکبش از کار افتاده، چنانچه سفر او سفر معصیت نباشد، و نتواند با قرض کردن یا فروختن چیزی خود را به مقصد برساند، اگر چه در وطن خود فقیر نباشد، می تواند زکاه بگیرد.

ولی اگر بتواند در جای دیگر با قرض کردن یا فروختن چیزی مخارج سفر خود را فراهم کند فقط به مقداری که به آنجا برسد، می تواند زکاه بگیرد.

1949 - مسافری که در سفر درمانده شده و زکاه گرفته بعد از آن که به وطنش رسید، اگر چیزی از زکاه زیاد آمده باشد، چنانچه نتواند آن را به دهنده زکاه برساند، باید به حاکم شرع برساند، و بگوید آن چیز زکاه است.

شرایط کسانی که مستحق زکاتند

1950 - کسی که مالک می تواند زکاه خود را به او بدهد، باید شیعه دوازده امامی باشد، و اگر انسان کسی را شیعه بداند و به او زکاه بدهد، بعد معلوم شود شیعه نبوده باید دوباره زکاه بدهد.

1951 - اگر طفل یا دیوانه ای از شیعه فقیر باشد، انسان می تواند به ولی او زکاه بدهد، به قصد این که آنچه می دهد ملک طفل یا دیوانه باشد.

1952 - اگر به ولی طفل و دیوانه دسترسی ندارد، می تواند خودش یا به وسیله یک نفر امین زکاه را به مصرف طفل یا دیوانه برساند، و باید موقعی که زکاه به مصرف آنان می رسد نیت زکاه کند.

1953 - به فقیری که گدایی می کند می شود زکاه داد.

ولی به کسی که زکاه را در معصیت مصرف می کند، نباید زکاه داد، بلکه احتیاط آن است