زندگینامه رساله و مناسک حج حضرت آیت الله العظمی آقای حاج میرزا جواد آقا تبریزی (ره) صفحه 714

در جویبار عطای تو غوطه ور می گردم. برترین نیکی ها را در نزدت التماس می کنم، به میهمانی حضور بسیار زیبای تو وارد می گردم و رویت را می طلبم، بر درب خانه ات حلقه می کوبم در حالی که در برابر بزرگی و هست و جلال تو ناتوان و زمین خورده ام؛ پس با من آنسان که زیبنده توست با بخشش و مهربانی رفتار کن و آن گونه که خودم مستحق آن از کیفر و استقامت هستم، رفتار مکن به مهربانیت ای مهربان ترین مهربانان.

از چشمه سار ثقلین

آیاتی از کلام وحی

وَ أَذِّن فِی النّاس بِالحَج یأتُوک رِجالًا وَ عَلی کل ضامِرٍ یأتِین مِن کل فَج عَمِیق

«و مردم را دعوت عمومی به حج کن تا پیاده و سواری بر مرکب های لاغر از هر راه به سوی خانه خدا بیایند».

جَعَل اللّه الکعبَهَ البَیت الحَرام قِیاماً لِلنّاس وَ الشَّهرَ الحَرام وَ الهَدی وَ القَلائِدَ ذلِک لِتَعلَمُوا أَن اللّه یعلَم ما فِی السَّماوات وَ ما فِی الأَرض وَ أَن اللّه بِکل شیء عَلِیم «خداوند، کعبه بیت الحرام را وسیله ای برای سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده و هم چنین ماه حرام و قربانیهای بی نشان و قربانی های نشان دار، این گونه احکام حساب شده و دقیق به خاطر آن است که بدانید خداوند آن چه در آسمانها و آن چه در زمین است می داند و خداوند به هر چیزی داناست».

إِن أَوَّل بَیت وُضِع لِلنّاس لَلَّذِی بِبَکهَ مُبارَکاً وَ هُدی لِلعالَمِین فِیه آیات بَینات مَقام إِبراهِیم وَ مَن دَخَلَه کان آمِناً وَ لِلّه عَلَی النّاس حِج البَیت مَن استَطاع إِلَیه سَبِیلًا وَ مَن کفَرَ فَإِن اللّه غَنِی عَن العالَمِین