زندگینامه رساله و مناسک حج حضرت آیت الله العظمی آقای حاج میرزا جواد آقا تبریزی (ره) صفحه 738

از تمام یا اتمام به جا آورد و در صورت دشواری آن؛ نایب بگیرد.

مسأله 250 - چنانچه از روی فراموشی؛ مقداری از سعی در عمره تمتع کم نموده و به اعتقاد اینکه از سعی فارغ شده محل شده؛ در این صورت احوط این است که یک گاو کفاره بدهد و لازم است سعی را به نحوی که گفته شد تمام نماید.

شک در سعی

مسأله 251 - شک در عدد اشواط سعی پس از تقصیر اعتبار ندارد و جمعی از فقها فرموده اند که شک در عدد اشواط بعد از انصراف از سعی هر چند پیش ار تقصیر باشد؛ به آن اعتنا نباید کرد؛ ولی اظهر این است که در این صورت باید به این شک اعتنا شود.

مسأله 252 - اگر هنگامی که در مروه است شک کند که شوط آخری هفتم است یا نهم؛ اعتنا به شک خود ننماید؛ و سعیش صحیح خواهد بود و چنانچه این شک در اثنای شوط باشد؛ یعنی هنوز به مروه نرسیده چنین شکی کند؛ سعیش باطل و لازم است سعی را از سر بگیرد.

مسأله 253 - حکم شک در عدد اشواط سعی؛ مانند حکم شک در عدد اشواط طواف است؛ پس هر گاه شک کند در عدد اشواط؛ سعی را باطل می کند.

تقصیر

واجب پنجم از واجبات عمره تمتع؛ تقصیر است یعنی گرفتن مقداری از ناخن دست یا پا؛ یا چیدن مقداری از موی سر یا ریش یا سبیل و قصد قربت در تقصیر معتبر است و کندن مو؛ جای چیدن را نمی گیرد.

مسأله 254 - بیرون آمدن از احرام عمره تمتع؛ باید فقط به تقصیر باشد؛ پس اگر خواسته