مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(قدّس سّره) و رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دام ظله الوارف) صفحه 244

اول بیماران و پرستاران آنها و دیگر کسانی که برای آنها مشقت داشته باشد ماندن، به هر عذری که باشد.

دوم کسانی که ترس آن دارند که اگر شب را بمانند مال آنها در مکّه از بین می رود، به شرطی که مال مُعتَدّ به باشد.

سوم[460] شبان هایی که احتیاج دارد حیوانات آنها به چرانیدن در شب.

چهارم کسانی که متکفل آب دادن به حجّاج هستند در مکّه.

پنجم کسانی که شب را در مکّه بیدار باشند و به عبادت مشغول باشند تا صبح و کار دیگر جز آن نکنند، مگر کارهای ضروری؛ از قبیل خوردن و آشامیدن به قدر احتیاج و تجدید وضو.

[1223] م کسی که در احرام عمره تمتّع از صید و زن اجتناب نکرده باید شب سیزدهم بماند و این حکم اختصاص به احرام حج ندارد.

[1224] م مقدار شب که واجب است در این سه شب

بیتوته کرد، از اول شب است تا نصف آن،[461] پس کسی که از غروب بیتوته کرد در منی تا نیمه شب مانع ندارد بعد از آن بیرون برود، و احتیاط مستحب آن است که پیش از طلوع صبح وارد مکّه نشود.

[1225] م کسی که در اول شب بی عذر در منی نبود، احتیاط واجب آن است[462] که قبل از نیمه شب برگردد و تا صبح بماند.

[1226] م نیمه شب را باید از اول غروب تا طلوع آفتاب[463] حساب کنند، بنا بر احتیاط واجب، و احتیاط آن است که از مغرب شرعی حساب کنند.