مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(قدّس سّره) و رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دام ظله الوارف) صفحه 263

[1320] م کسی که از روی ندانستن مسأله یا نسیان از حکم یا موضوع یا غفلت، بعضی از محرمات احرام را ارتکاب نمود کفاره ندارد مگر صید که در هر صورت کفاره دارد، پس در غیر صید ارتکاب از روی عمد و علم موجب کفاره است.

[1321] م عمره تمتّع و حج تمتّع باید در یکسال واقع شوند، پس اگر در یک سال عمره تمتّع به جا آورد و در سال دیگر حج تمتّع صحیح نمی باشد.

[1322] م کسی که وظیفه اش حج تمتّع است، باید در حالی که می خواهد احرام عمره ببندد نیت آن داشته باشد که عمره تمتّع کند و بعد از آن حج تمتّع، اگر چه به نیت ارتکازی اجمالی، پس اگر نیت عمره مفرده بکند و بعد بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشکال پیدا می کند.

[1323] م اگر بعد از مشغول شدن به حج تمتّع، شک کند که عمره تمتّع را به جا آورده یا نه یا شک کند که صحیح به جا آورده یا نه، اعتنا نکند و عملش صحیح است.

[1324] م در هر یک از اعمال عمره و حج، اگر شک کند بعد از آن که وارد عملی شده باشد که مترتب بر اوست، اعتنا نکند؛ چه شک کند که آورده یا نه، یا شک کند که صحیح آورده یافاسد.

[1325] م باید

عمره تمتّع و حج تمتّع، هر دو در ماههای حج واقع شود و ماههای حج؛ شوال و ذی قعده و ذی حجه است. پس اگر کسی در شوال یا ذی قعده عمره تمتّع به جا آورد و در موقع حج، حج تمتّع به جا آورد صحیح است، و اگر قبل از شوال بخواهد عمره تمتّع به جا آورد صحیح نیست، اگر چه بعض اعمال عمره قبل از شوال واقع شود و بقیه در شوال یا سایر ماههای حج.

[1326] م کسی که به احرام عمره تمتّع وارد مکّه، شد در صورتی که حج او فوت شده قصد عمره مفرده کند و به همان احرامی که بسته، عمره مفرده به جا آورد و از احرام خارج شود، و اگر حج بر او مستقر بوده یا سال دیگر شرایط استطاعت را دارا باشد باید به حج برود.

[1327] م شرایطی که برای هدی است که در حج تمتّع باید ذبح کند هیچیک در حیوانی که برای کفاره تقصیر باید قربانی کند معتبر نیست پس می تواند گوسفند خصی و معیوب را برای کفاره قربانی کند.

[1328] م غیر از هَدی تمتّع، از هَدی هایی که برای کفاره یا چیز دیگر بر انسان واجب می شود، نمی تواند شخص کفاره دهنده از گوشت آنها بخورد و اما از قربانی استحبابی جایز است بخورد.[489]