تاملی در معنای مناسک حج صفحه 104

از آرا واندیشه‌های برادران خود واز نظر آنان نسبت به‌خویش‌آگاه می‌شوند ودر این‌مسیر معمولًا القائات وسوء تعبیرهای فراوانی رخ می‌دهد.

نماز طواف پشت مقام ابراهیم

اکنون که با «جمع» همراه شدی، و خود را با ورود در «جمع» تطهیر کردی، اکنون که خود را و منیّت خود را نفی کردی، اکنون که همراه با کرّوبیان طواف نماد زمینیِ «ضراح» و «بیت‌المعمور» و «عرش الهی» گزاردی، اکنون که گامی بزرگ در راه اعلام عبودیّت برداشتی، شایستگی آن را یافته‌ای که به «تنهایی» با او سخن بگویی. آن هم در کجا، در کنار جای پای ابراهیم 7. در کنار سنگی که ابراهیم با ایستادن بر آن، خانه را بالا برد، حجرالاسود را نصب کرد، و عالمیان را به توحید فراخواند. شایستگی آن را یافته‌ای که پا جای پای ابراهیم بگذاری، که: وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَهً لِلنّاسِ وَامْناً وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلّیً؛ «و به یاد آر هنگامی که قرار دادیم خانه کعبه را محل امن و مرجع دین خلق [دستور داده شد که مقام ابراهیم را جایگاه پرستش خدا قرار دهید.» (1)

پشت مقام ابراهیم 7، رو به کعبه و رو به چه اجزایی از کعبه: حجرالاسود، ملتزم، در خانه، مقام ابراهیم، حجر اسماعیل، ناودان رحمت و کسوه، همه را می‌بینی و کعبه را، که الگو است و نماد. الگوی هر چیزی که باید به خدا تعلّق داشته باشد؛ قلب مؤمن: منزّه، ساده، بی‌غش، ذکر، هادی، مبارک و بامعنا. دو رکعت نماز، نمازی که آرزو می‌کنی