- مقدمه (در بیان اعمال عمره تمتع و حج تمتع اجمالا) 1
- فصل اوّل؛ احرام عمره تمتع و در آن چهار مقصد است. 2
- مقصد اول؛ مستحبّات قبل از حرام و در حال احرام و بعد از احرام 2
- باب اوّل در اعمال عمره است و در آن پنج فصل است. 2
- مقصد دوّم؛ مواقیت احرام 3
- اشاره 3
- (مسأله 2) 4
- (مسأله 1) 4
- (مسأله 4) 4
- (مسأله 3) 4
- (مسأله 5) 5
- اشاره 5
- مقصد سوّم؛ واجبات احرام و آنچه متعلق به آنهاست 5
- مقصد چهارم؛ تروک احرام 6
- اوّل شکار صحرائی 6
- دوم جماع کردن با زن و … 6
- اشاره 6
- (مسأله 1) 6
- (مسأله 4) 7
- اشاره 7
- (مسأله 2) 7
- (مسأله 1) 7
- (مسأله 3) 7
- سوم عقد کردن زن 8
- اشاره 8
- اشاره 8
- (مسأله 1) 8
- (مسأله 1) 8
- چهارم استمناء 8
- پنجم استعمال طیب یعنی بوهای خوش 9
- (مسأله 1) 9
- اشاره 9
- ششم پوشیدن چیز دوخته 9
- (مسأله 1) 9
- اشاره 9
- هشتم نگاه کردن در آینه 10
- هفتم سرمه کشیدن بسیاهی که در آن زینتی باشد 10
- دهم فسوق است 10
- نهم پوشیدن موزه و چکمه و جوراب و … 10
- یازدهم جدال است 10
- اشاره 11
- چهاردهم از برای زن پوشیدن زیور است 11
- سیزدهم انگشتر بدست کردن به جهت زینت 11
- دوازدهم کشتن جانوران که در بدن ساکن می شوند 11
- (مسأله 1) 11
- اشاره 12
- (مسأله 1) 12
- شانزدهم ازاله ی مو است از بدن 12
- پانزدهم روغن مالیدن است به بدن 12
- (مسأله 2) 12
- (مسأله 3) 12
- (مسأله 1) 13
- اشاره 13
- (مسأله 1) 13
- هفدهم پوشانیدن مرد است سر خود را 13
- اشاره 13
- هیجدهم پوشانیدن زن است روی خود را به نقاب و … 13
- (مسأله 1) 14
- نوزدهم سایه قرار دادن مرد است بالای سر 14
- اشاره 14
- بیستم بیرون آوردن خونست از بدن 14
- بیست و یکم ناخن گرفتن 14
- بیست دوّم کندن دندان 15
- (مسأله 1) 15
- بیست و چهارم سلاح برداشتن 15
- اشاره 15
- (مسأله 2) 15
- بیست و سیّم و کندن درخت و گیاهی که در حرم روئیده 15
- مقصد اوّل در مستحبّات دخول مکّه و مسجد الحرام است تا زمان اراده طواف 16
- فصل دوّم؛ طواف عمره تمتع و در آن سه مقصد است. 16
- مقصد دوم؛ واجبات طواف و بعضی از احکام آن 18
- اشاره 18
- (مسأله 2) 18
- (مسأله 1) 18
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال طواف 22
- اشاره 22
- (مسأله 1) 25
- (مسأله 2) 25
- فصل چهارم؛ سعی و در آن سه مقصد است. 26
- مقصد اوّل؛ آداب سعی و مستحبّات قبل از آن 26
- فصل سوّم؛ نماز طواف 26
- مقصد دوّم؛ وجوب و واجبات سعی و بعضی از احکام آن 28
- (مسأله 2) 28
- (مسأله 1) 28
- اشاره 28
- (مسأله 3) 29
- (مسأله 6) 29
- (مسأله 7) 29
- (مسأله 4) 29
- (مسأله 5) 29
- (مسأله 9) 30
- (مسأله 8) 30
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال سعی 30
- (مسأله 10) 30
- (مسأله 11) 30
- (مسأله 1) 31
- اشاره 31
- (مسأله 4) 32
- (مسأله 3) 32
- (مسأله 2) 32
- باب دوّم؛ افعال حجّ تمتع و در آن هفت فصل است. 32
- فصل پنجم؛ تقصیر 32
- فصل اوّل؛ احرام حجّ تمتّع و در آن دو مقصد است. 33
- مقصد دوم؛ مستحبّات احرام حجّ تا وقت وقوف در عرفات 33
- (مسأله 1) 33
- اشاره 33
- مقصد اوّل؛ وجوب احرام و بعض احکام متعلّقه به آن. 33
- (مسأله 1) 34
- اشاره 34
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در عرفات. 34
- فصل دوّم؛ وقوف در عرفات و در آن دو مقصد است 34
- مقصد دوّم؛ مستحبّات وقوف در عرفات 35
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در مشعر الحرام 38
- فصل سوم؛ وقوف در مشعر الحرام و در آن دو مقصد است. 38
- مقصد دوّم؛ مستحباب وقوف در مشعر الحرام 39
- فصل چهارم؛ واجبات منی 41
- مقصد دوّم؛ مستحبّات طواف زیارت و سعی و طواف نساء 43
- فصل پنجم؛ واجبات و مستحبات بعد از منی و در آن دو مقصد است. 43
- مقصد اوّل؛ در آنچه واجب است بعد از اداء مناسک منی 43
- فصل ششم؛ بیتوته در منی در شبهای تشریق 44
- مقصد اوّل؛ واجبات رمی جمرات ثلت در ایام تشریق 44
- فصل هفتم؛ رمی جمرات ثلت و در آن دو مقصد است. 44
- مقصد دوّم؛ اعمال مستحبّه در منی 45
- آداب زیارت مدینه منوّره 46
- استفتائات (سوال و جواب) 48
- پی نوشت 53
و بدان که حرمت پوشیدن دوخته مختصّ مرد است بنا بر مشهور پس جایز است از برای زن پوشیدن آن مگر قُفازَیْن که قبل از این چیزی بود که زن های عرب می دوختند از برای حفظ دستها از سرما و در ان پنبه می کردند که احوط بلکه اقوی اجتناب از آنست.
هفتم سرمه کشیدن بسیاهی که در آن زینتی باشد
هفتم سرمه کشیدن بسیاهی که در آن زینتی باشد هر (20) چند قصد زینتی نکند و احوط اجتناب از مطلق سرمه است به قصد زینت خصوصاً اگر بوی خوش داشته باشد.
هشتم نگاه کردن در آینه
هشتم نگاه کردن در آینه و بعضی تصریح فرموده اند که احوط ترک منظره است یعنی عینک مگر به جهت ضرورت وهم چنین نگاه کردن در آب صافی و اقوی جواز هر دو است.
نهم پوشیدن موزه و چکمه و جوراب و …
نهم پوشیدن موزه و چکمه و جوراب و هر چه تمام پشت پا را بگیرد و بعضی تصریح کرده اند که ستر بعض مثل ستر کُلّ است مگر موضع بند نعلین و دلیلش ظاهر نیست الاّ آنکه احوط است و هر گاه محتاج شود بپوشیدن خفیّن به جهت نبودن نعلین احوط شکافتن روی آنها است.
دهم فسوق است
دهم فسوق است و مراد از آن دروغ گفتن است و بعضی الحاق باب نموده اند و بعضی مفاخرت را الحاق کرده اند و بعضی مفاخرت را راجع بباب کرده اند چرا که مفاخرت اظهار فضائل است از برای خود و سلب آنها از غیر یا اثبات رذایلیست از برای غیر و سلب آنها از خود و شبهه در تحریم همه مذکورات نیست.