مناسک حج آیت الله العظمی بروجردی صفحه 15

بیست دوّم کندن دندان

بیست دوّم کندن دندان است هر چند خون نیاید و بعضی گفته اند که کفارّه او یک گوسفند است و آن احوط است.

بیست و سیّم و کندن درخت و گیاهی که در حرم روئیده

اشاره

بیست و سیّم و کندن درخت و گیاهی که در حرم روئیده باشد مگر آنکه در ملک یا منزل او روئیده (31) باشد یا آنکه خود او را کاشته باشد و استثناء شده است از این ازخر که گیاهیست معروف و درخت میوه ها و درخت خرما

(مسأله 1)

و اگر درختی را بکند جمعی گفته اند که اگر بزرگ باشد یک گاو کفّاره می دهد و اگر کوچک باشد یک گوسفند و اگر بعض درخت باشد قیمت آن را و در گیاه کفّاره نیست به جز استغفار

(مسأله 2)

و جایز است گذاشتن شتر خود را که علف را بخورد و لکن خود به جهت او قطع نکنید و بدان که این حکم مختصّ محُرم نیست بلکه درباره ی همه کس ثابت است و باکی نیست براه رفتن به نحو متعارف اگر چه موجب قطع بعض گیاه حرم بشود.

بیست و چهارم سلاح برداشتن