- مقدمه (در بیان اعمال عمره تمتع و حج تمتع اجمالا) 1
- باب اوّل در اعمال عمره است و در آن پنج فصل است. 2
- مقصد اول؛ مستحبّات قبل از حرام و در حال احرام و بعد از احرام 2
- فصل اوّل؛ احرام عمره تمتع و در آن چهار مقصد است. 2
- اشاره 3
- مقصد دوّم؛ مواقیت احرام 3
- (مسأله 2) 4
- (مسأله 1) 4
- (مسأله 4) 4
- (مسأله 3) 4
- اشاره 5
- مقصد سوّم؛ واجبات احرام و آنچه متعلق به آنهاست 5
- (مسأله 5) 5
- (مسأله 1) 6
- دوم جماع کردن با زن و … 6
- اشاره 6
- اوّل شکار صحرائی 6
- مقصد چهارم؛ تروک احرام 6
- (مسأله 4) 7
- اشاره 7
- (مسأله 1) 7
- (مسأله 3) 7
- (مسأله 2) 7
- چهارم استمناء 8
- (مسأله 1) 8
- اشاره 8
- اشاره 8
- (مسأله 1) 8
- سوم عقد کردن زن 8
- اشاره 9
- (مسأله 1) 9
- (مسأله 1) 9
- ششم پوشیدن چیز دوخته 9
- پنجم استعمال طیب یعنی بوهای خوش 9
- اشاره 9
- نهم پوشیدن موزه و چکمه و جوراب و … 10
- هفتم سرمه کشیدن بسیاهی که در آن زینتی باشد 10
- یازدهم جدال است 10
- هشتم نگاه کردن در آینه 10
- دهم فسوق است 10
- اشاره 11
- چهاردهم از برای زن پوشیدن زیور است 11
- (مسأله 1) 11
- دوازدهم کشتن جانوران که در بدن ساکن می شوند 11
- سیزدهم انگشتر بدست کردن به جهت زینت 11
- شانزدهم ازاله ی مو است از بدن 12
- (مسأله 3) 12
- (مسأله 1) 12
- (مسأله 2) 12
- پانزدهم روغن مالیدن است به بدن 12
- اشاره 12
- هیجدهم پوشانیدن زن است روی خود را به نقاب و … 13
- هفدهم پوشانیدن مرد است سر خود را 13
- (مسأله 1) 13
- اشاره 13
- اشاره 13
- (مسأله 1) 13
- (مسأله 1) 14
- اشاره 14
- نوزدهم سایه قرار دادن مرد است بالای سر 14
- بیست و یکم ناخن گرفتن 14
- بیستم بیرون آوردن خونست از بدن 14
- اشاره 15
- (مسأله 1) 15
- بیست دوّم کندن دندان 15
- بیست و سیّم و کندن درخت و گیاهی که در حرم روئیده 15
- بیست و چهارم سلاح برداشتن 15
- (مسأله 2) 15
- مقصد اوّل در مستحبّات دخول مکّه و مسجد الحرام است تا زمان اراده طواف 16
- فصل دوّم؛ طواف عمره تمتع و در آن سه مقصد است. 16
- مقصد دوم؛ واجبات طواف و بعضی از احکام آن 18
- (مسأله 2) 18
- اشاره 18
- (مسأله 1) 18
- اشاره 22
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال طواف 22
- (مسأله 1) 25
- (مسأله 2) 25
- فصل چهارم؛ سعی و در آن سه مقصد است. 26
- مقصد اوّل؛ آداب سعی و مستحبّات قبل از آن 26
- فصل سوّم؛ نماز طواف 26
- (مسأله 2) 28
- مقصد دوّم؛ وجوب و واجبات سعی و بعضی از احکام آن 28
- (مسأله 1) 28
- اشاره 28
- (مسأله 5) 29
- (مسأله 3) 29
- (مسأله 6) 29
- (مسأله 7) 29
- (مسأله 4) 29
- (مسأله 11) 30
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال سعی 30
- (مسأله 9) 30
- (مسأله 8) 30
- (مسأله 10) 30
- (مسأله 1) 31
- اشاره 31
- (مسأله 2) 32
- فصل پنجم؛ تقصیر 32
- باب دوّم؛ افعال حجّ تمتع و در آن هفت فصل است. 32
- (مسأله 3) 32
- (مسأله 4) 32
- فصل اوّل؛ احرام حجّ تمتّع و در آن دو مقصد است. 33
- مقصد اوّل؛ وجوب احرام و بعض احکام متعلّقه به آن. 33
- (مسأله 1) 33
- مقصد دوم؛ مستحبّات احرام حجّ تا وقت وقوف در عرفات 33
- اشاره 33
- اشاره 34
- فصل دوّم؛ وقوف در عرفات و در آن دو مقصد است 34
- (مسأله 1) 34
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در عرفات. 34
- مقصد دوّم؛ مستحبّات وقوف در عرفات 35
- فصل سوم؛ وقوف در مشعر الحرام و در آن دو مقصد است. 38
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در مشعر الحرام 38
- مقصد دوّم؛ مستحباب وقوف در مشعر الحرام 39
- فصل چهارم؛ واجبات منی 41
- مقصد دوّم؛ مستحبّات طواف زیارت و سعی و طواف نساء 43
- فصل پنجم؛ واجبات و مستحبات بعد از منی و در آن دو مقصد است. 43
- مقصد اوّل؛ در آنچه واجب است بعد از اداء مناسک منی 43
- مقصد اوّل؛ واجبات رمی جمرات ثلت در ایام تشریق 44
- فصل هفتم؛ رمی جمرات ثلت و در آن دو مقصد است. 44
- فصل ششم؛ بیتوته در منی در شبهای تشریق 44
- مقصد دوّم؛ اعمال مستحبّه در منی 45
- آداب زیارت مدینه منوّره 46
- استفتائات (سوال و جواب) 48
- پی نوشت 53
در مستحبّات وقوف عرفات است مستحبّ است که در وقت وقوف با طهارت باشد و غسل کند و آنچه موجب تفرّق حواس است از خود دور کند تا دل او متوجّه جناب اقدس باری شود در این وقت نماز ظهر و عصر را اوّل وقت به جا آورد به یک اذان و دو اقامه و وقوف کند در دست چپ کوه نسبت به کسی که از مکّه آید و در پائین کوه وقوف کند در زمین هموار و با اصحاب خود مجتمع باشند به پهلوی یکدیگر و بعد از نماز بایستد و مشغول دعا شود و مکروه است که بالای کوه رود و آنکه
در حال وقوف سوار باشد یا نشسته اگر تواند ایستادن را و اگر نه هر قدر که می تواند و رو به قبله کند و دل خود را متوجّه حق سبحانه و تعالی سازد و حمد و ثنای الهی به جا آورد و تمجید و تهلیل بکند و صد نوبت تکبیر بگوید و الحمد لله صد نوبت و سبحان الله صد نوبت و لا اله الاّ الله صد نوبت و آیه الکرسی صد نوبت و صلوات بر محمّد و آل محمّد صد نوبت و سوره انّا انزلنا صد نوبت ولاحول و لا قوه الاّ بالله صد نوبت و قل هو الله احد صد نوبت بخواند و هر دعائی که می خواهد بکند و سعی بکند در دعا که این روز روز دعا و مسئلت است و هیچ چیز نزد شیاطین خوش تر از آن نیست که تو را غافل سازند از جناب اقدس الهی و پناه گیر به خداوند عالم از شر شیاطین و زنهار که به جانب مردمان نظر نینداز و متوجّه خود باش و استغفار بدل و زبان بکن و گناهان خود را بشمار و گریه بکن و اگر نتوانی خود را به گریه به دار و دعا کن از جهت خود و پدر و مادر و برادران مؤمن و اقلّ آن چهل کس است و در حدیث است که ملکی موکّل است که آنچه آن کس به جهت برادر مؤمن بطلبد آن ملک از حقّ تعالی از برای او صد هزار مثل آن را بطلبد و تمام این زمان را صرف دعا و استغفار و ذکر کند که بعضی از علماء قائل شده اند به وجوب
آن و دعاهای منقوله را بخواند خصوصاً دعای صحیفه کامله و دعای حضرت اما حسین (ع) و دعای حضرت امام زین العابدین (ع) و سنّت است که بگوید:
اللهم انی عبدک فلا تجعلنی من اخیب وفدک و ارحم مسیری الیک من الفج العمیق أللّهُمّ رَبّ الْمشَاعِرِ کُلّها فُکّ رَقَبَتی مِنَ النّارِ وَ أوْسِعْ عَلَیّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ وَ ادْرَأْ عَنّی شَرّ فَسَقَهِ الْجِنّ وَ الْاِنْسِ، أللّهُمّ لا تَمْکُرْ بِی وَ لا تَخْدَعْنی وَ لا تَسْتَدْرِجْنی الهم انی اسئلک بحولک و جودک و کرمک و منک وفضلک یا أسْمَعَ السّامِعینَ وَ یا أبْصَرَ النّاظِرینَ وَ یا أسْرَعَ الْحاسِبِینَ یا أرْحَمَ الرّاحِمینَ أنْ تُصَلّیَ عَلی مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ وَ أنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَ کَذا».
و حاجت خود را نام ببرد پس دست به جانب آسمان بردار و بگو
أللّهُمّ حاجَتی إلَیْکَ الّتی اِنْ أعْطَیْتَنِیها لَمْ یَضُرّنی ما مَنَعْتَنی وَ إنْ مَنَعْتَنیها لَمْ یَنْفَعَنی ما أعْطَیْتَنی، أسْأَلُکَ خَلاصَ رَقَبَتی مِنَ النّارِ أللّهُمّ إنّی عَبْدُکَ وَ مِلْکُ ِیَدِکَ ناصِیَتی بیدک وَ أجَلی بِعِلْمِکَ، أسْأَلُکَ أنْ تُوَفّقَنی لِما یُرْضیکَ عَنّی وَ أنْ تُسَلّمَ مِنّی مَناسِکِیَ الّتی أرَیْتَها خَلِیلَکَ اِبْراهیمَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ دَلَلْتَ عَلَیْها نَبِیّکَ مُحَمّدا ( صلی الله علیه و آله ) أللّهُمّ اجْعَلْنی مِمّنْ رَضِیتَ عَمَلَهُ وَ أطَلْتَ عُمْرَهُ وَ أحْیَیْتَهُ بَعْدَ الْمَوْتِ حیواه طیبه
پس بگو:
«لا إلهَ إلّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلّ شَی ءٍ قَدِیرٌ، اللّهُمّ لَکَ الْحَمْدُ کَالّذی تَقُولُ وَ خَیْرا مِمّا نَقُولُ وَ فَوْقَ ما یَقُولُ الْقائِلُونَ، أللّهُمّ لَکَ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیایَ وَ مَماتی وَ لَکَ
تُراثی وَ بِکَ حَوْلی وَ مِنْکَ قُوّتی، أللّهُمّ إنّی أعُوذُ بِکَ مِنَ الْفَقْرِ وَ مِنْ وَساوِسِ الْصّدورِ وَ مِنْ شَتاتِ الأمْرِ وَ مِنْ عَذابِ الْقَبْرِ، أللّهُمّ إنّی أسْأَلُکَ خَیْرَ الرّیاح وَ أعُوذُ بِکَ مِنْ شَرّ ما یَجی ءُ بِهِ الرّیاحُ وَ أسْأَلُکَ خَیْرَ اللّیْلِ وَ خَیْرَ النّهارِ، اللّهُمّ اجْعَلْ فی قَلْبی نُورا وَ فی سَمْعی نُورا وَ فی بَصَری نُورا وَ فی لَحْمی وَ دَمی وَ عِظامی وَ عُرُوقِی وَ مَقْعَدی وَ مَقامی وَ مَدْخَلی وَ مَخْرَجی نُورا وَ أعْظِمْ لی نُورا یا رَبّ یَوْمَ أَلْقاکَ إنّکَ عَلی کُلّ شَی ءٍ قَدیرٌ».
و تا توانی در این روز از خیرات و تصدّقات تقصیر مکن خصوصاً بنده آزاد کردن و دیگر رو به قبله کند و بگوید سبحان الله صد بار و الله اکبر و ماشاء الله لا قوه الا با لله اشهد ان لا إلهَ إلّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْییوَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلّ شَی ءٍ قَدِیرٌ، صد بار پس دو آیه اوّل سوره بقره را بخواند: