- مقدمه (در بیان اعمال عمره تمتع و حج تمتع اجمالا) 1
- مقصد اول؛ مستحبّات قبل از حرام و در حال احرام و بعد از احرام 2
- باب اوّل در اعمال عمره است و در آن پنج فصل است. 2
- فصل اوّل؛ احرام عمره تمتع و در آن چهار مقصد است. 2
- اشاره 3
- مقصد دوّم؛ مواقیت احرام 3
- (مسأله 4) 4
- (مسأله 3) 4
- (مسأله 1) 4
- (مسأله 2) 4
- (مسأله 5) 5
- مقصد سوّم؛ واجبات احرام و آنچه متعلق به آنهاست 5
- اشاره 5
- دوم جماع کردن با زن و … 6
- اوّل شکار صحرائی 6
- اشاره 6
- (مسأله 1) 6
- مقصد چهارم؛ تروک احرام 6
- (مسأله 3) 7
- (مسأله 4) 7
- (مسأله 1) 7
- اشاره 7
- (مسأله 2) 7
- سوم عقد کردن زن 8
- (مسأله 1) 8
- (مسأله 1) 8
- اشاره 8
- اشاره 8
- چهارم استمناء 8
- اشاره 9
- (مسأله 1) 9
- (مسأله 1) 9
- اشاره 9
- ششم پوشیدن چیز دوخته 9
- پنجم استعمال طیب یعنی بوهای خوش 9
- نهم پوشیدن موزه و چکمه و جوراب و … 10
- هفتم سرمه کشیدن بسیاهی که در آن زینتی باشد 10
- یازدهم جدال است 10
- هشتم نگاه کردن در آینه 10
- دهم فسوق است 10
- چهاردهم از برای زن پوشیدن زیور است 11
- اشاره 11
- دوازدهم کشتن جانوران که در بدن ساکن می شوند 11
- (مسأله 1) 11
- سیزدهم انگشتر بدست کردن به جهت زینت 11
- شانزدهم ازاله ی مو است از بدن 12
- (مسأله 3) 12
- اشاره 12
- پانزدهم روغن مالیدن است به بدن 12
- (مسأله 2) 12
- (مسأله 1) 12
- هیجدهم پوشانیدن زن است روی خود را به نقاب و … 13
- (مسأله 1) 13
- اشاره 13
- (مسأله 1) 13
- هفدهم پوشانیدن مرد است سر خود را 13
- اشاره 13
- نوزدهم سایه قرار دادن مرد است بالای سر 14
- (مسأله 1) 14
- بیست و یکم ناخن گرفتن 14
- بیستم بیرون آوردن خونست از بدن 14
- اشاره 14
- اشاره 15
- بیست و سیّم و کندن درخت و گیاهی که در حرم روئیده 15
- (مسأله 1) 15
- بیست دوّم کندن دندان 15
- بیست و چهارم سلاح برداشتن 15
- (مسأله 2) 15
- فصل دوّم؛ طواف عمره تمتع و در آن سه مقصد است. 16
- مقصد اوّل در مستحبّات دخول مکّه و مسجد الحرام است تا زمان اراده طواف 16
- اشاره 18
- مقصد دوم؛ واجبات طواف و بعضی از احکام آن 18
- (مسأله 2) 18
- (مسأله 1) 18
- اشاره 22
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال طواف 22
- (مسأله 1) 25
- (مسأله 2) 25
- فصل سوّم؛ نماز طواف 26
- فصل چهارم؛ سعی و در آن سه مقصد است. 26
- مقصد اوّل؛ آداب سعی و مستحبّات قبل از آن 26
- (مسأله 2) 28
- اشاره 28
- (مسأله 1) 28
- مقصد دوّم؛ وجوب و واجبات سعی و بعضی از احکام آن 28
- (مسأله 4) 29
- (مسأله 7) 29
- (مسأله 6) 29
- (مسأله 5) 29
- (مسأله 3) 29
- (مسأله 11) 30
- (مسأله 9) 30
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال سعی 30
- (مسأله 8) 30
- (مسأله 10) 30
- (مسأله 1) 31
- اشاره 31
- باب دوّم؛ افعال حجّ تمتع و در آن هفت فصل است. 32
- (مسأله 4) 32
- فصل پنجم؛ تقصیر 32
- (مسأله 2) 32
- (مسأله 3) 32
- اشاره 33
- فصل اوّل؛ احرام حجّ تمتّع و در آن دو مقصد است. 33
- (مسأله 1) 33
- مقصد اوّل؛ وجوب احرام و بعض احکام متعلّقه به آن. 33
- مقصد دوم؛ مستحبّات احرام حجّ تا وقت وقوف در عرفات 33
- (مسأله 1) 34
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در عرفات. 34
- فصل دوّم؛ وقوف در عرفات و در آن دو مقصد است 34
- اشاره 34
- مقصد دوّم؛ مستحبّات وقوف در عرفات 35
- فصل سوم؛ وقوف در مشعر الحرام و در آن دو مقصد است. 38
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در مشعر الحرام 38
- مقصد دوّم؛ مستحباب وقوف در مشعر الحرام 39
- فصل چهارم؛ واجبات منی 41
- فصل پنجم؛ واجبات و مستحبات بعد از منی و در آن دو مقصد است. 43
- مقصد دوّم؛ مستحبّات طواف زیارت و سعی و طواف نساء 43
- مقصد اوّل؛ در آنچه واجب است بعد از اداء مناسک منی 43
- مقصد اوّل؛ واجبات رمی جمرات ثلت در ایام تشریق 44
- فصل ششم؛ بیتوته در منی در شبهای تشریق 44
- فصل هفتم؛ رمی جمرات ثلت و در آن دو مقصد است. 44
- مقصد دوّم؛ اعمال مستحبّه در منی 45
- آداب زیارت مدینه منوّره 46
- استفتائات (سوال و جواب) 48
- پی نوشت 53
بسم الله الرحمن الرحیم الم ذالک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین الذین یومنون بالغیب و یقیمون الصلوه و مما رزقناهم ینفقون دیگر قل هو الله احد سه نوبت بخواند و آیه الکرسی را بخواند و آیه سخره را بخواند
«اِنّ رَبّکُمُ اللّهُ الّذی خَلَقَ السّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی سِتّهِ أیّامٍ ثُمّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی اللّیْلَ النّهارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثا وَ الشّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النّجُومَ مُسَخّراتٍ بِأمْرِهِ اَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الاَمْرُ تَبارَکَ اللّهُ رَبّ الْعالَمِینَ و این در سوره اعراف است پس معوّذتین را بخواند پس نعم
الهی را یک یک بشمارد آنچه داند از اهل و مال و نعمت و رفع بلا و بگوید:
اللهم لک الحمد علی نعمائک التی لا تحصی بعدد و لا تکافی به عمل و حمد کند حقّ سبحانه و تعالی را به هر آیه که در آن حمد کرده است خداوند عالم خود را در قرآن و تکبیر کند به هر تکبیری که خداوند به آن تکبیر خود کرده است در قرآن و تهلیل کند بهر لااله الاّ الله که حقّ سبحانه و تعالی تهلیل خود کرده است به آن در قرآن و صلوات بر محمّد و آل محمّد بسیار بفرستد و جهد و سعی کند در آن و دعا کند حقّ سبحانه و تعالی را به هر نام که خود را به آن خوانده است در قرآن و به هر اسمی که داند و باسماء آخر سوره حشر بخواند و بگوید:
«أسْأَلُکَ یا اللّهُ یا رَحْمنُ بِکُلّ اْسْمٍ هُوَ لَکَ وَ أسْأَلُکَ بِقُوّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ وَ عِزّتِکَ وَ جَمیعِ ما أحاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ بِأرْکانِکَ کُلّها وَ بِحَقّ رَسُولِکَ صَلواتُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ بِاسْمِکَ الْاَکْبَرِ الاَکْبَرِ وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الّذی مَنْ دَعاکَ بِهِ کانَ حَقّا عَلَیْکَ أنْ لا تَرُدّهُ وَ أنْ تُعْطِیَهُ ما سَئلک أنْ تَغْفِرَ لِی جَمیعَ ذُنُوبی فی جَمیع عِلْمِکَ فِیّ».
و هر حاجت که داری بخواه و از حقّ سبحانه و تعالی طلب کن که توفیق حجّ بیابی در سال آینده و هر سالی و هفتاد مرتبه بگوید اسئلک الجنه و هفتاد مرتبه استغر الله ربی و اتوب الیه بگوید پس بخواند دعائی را که جبرئیل در این مقام به حضرت آدم (ع)
تعلیم نمود برای قبول توبه او سبحانک اللهم و بحمدک لا اله الا انت عملت سوء و ظلمت نفسی و اعترفت بذنبی فاغفر لی انک انت خیر الغافرین سبحانک اللهم و بحمدک لا اله الا انت عملت سوء و ظلمت نفسی فاعترفت بذنبی فاغفر لی انت التواب الرحیم و چون آفتاب فرو رود بگوید:
«أللّهُمّ اِنّی أعُوذُ بِکَ مِنَ الفَقْرِ وَ مِنْ تَشَتّتِ الْامر وَ مِنْ شَرّ ما یَحْدُثُ بِاللّیْلِ وَ النّهارِ أمْسی ظُلْمِی مُسْتَجِیرا بِعَفْوِکَ وَ أمْسی خَوْفی مُسْتَجیرا بِأمانِکَ وَ أمْسی ذُلّی مُسْتَجِیرا بِعِزّتکَ وَ أمْسی وَجْهِی الْفانِیَ مُسْتَجیرا بِوَجْهِکَ الْباقی یا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ وَ یا أجوَدَ مَنْ أعْطی یا ارحم من استرحم جَلّلْنِی بِرَحْمَتِکَ وَ أَلْبِسْنی عافِیَتَکَ وَ اصْرِفْ عَنّی شَرّ جَمِیعِ خَلْقِکَ».
پس روانه به جانب مشغر الحرام شود به آرام تن و استغفار کند و این دعا بخواند
«أللّهُمّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ هذا الْمَوْقِفِ وَ ارْزُقْنِی العود أبَدا ما أبْقَیْتَنی وَ اقْلِبْنِیَ الْیَوْمَ مُفْلِحا مُنْجِحا مُستَجابا لِی مَرْحُوما مَغْفُورا لِی بأفْضَلِ ما یَنْقَلِبُ بِهِ الْیَوْمَ أحَدٌ مِنْ وَفْدِکَ وَ حجّاج بَیْتِکَ الْحَرامِ وَ اجْعَلْنِیَ الْیَوْمَ مِنْ أکْرَمِ وَفْدِکَ عَلَیْکَ وَ أعْطِنی أفْضَلَ ما أعْطَیْتَ أحَدا مِنْهُمْ مِنَ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَهِ وَ الرّحْمَهِ و الرّضْوانِ وَ الْمَغْفِرَهِ وَ بارِکْ لِی فِیما أرْجِعُ اِلَیْهِ مِنْ أهْلٍ أوْ مالٍ أوْ قَلِیلٍ أوْ کَثیرٍ وَ بارِکْ لَهُمْ فِیّ» و بسیار بگوید: