- مقدمه (در بیان اعمال عمره تمتع و حج تمتع اجمالا) 1
- فصل اوّل؛ احرام عمره تمتع و در آن چهار مقصد است. 2
- مقصد اول؛ مستحبّات قبل از حرام و در حال احرام و بعد از احرام 2
- باب اوّل در اعمال عمره است و در آن پنج فصل است. 2
- مقصد دوّم؛ مواقیت احرام 3
- اشاره 3
- (مسأله 1) 4
- (مسأله 2) 4
- (مسأله 3) 4
- (مسأله 4) 4
- مقصد سوّم؛ واجبات احرام و آنچه متعلق به آنهاست 5
- (مسأله 5) 5
- اشاره 5
- مقصد چهارم؛ تروک احرام 6
- اوّل شکار صحرائی 6
- دوم جماع کردن با زن و … 6
- اشاره 6
- (مسأله 1) 6
- اشاره 7
- (مسأله 4) 7
- (مسأله 3) 7
- (مسأله 1) 7
- (مسأله 2) 7
- (مسأله 1) 8
- اشاره 8
- چهارم استمناء 8
- سوم عقد کردن زن 8
- اشاره 8
- (مسأله 1) 8
- اشاره 9
- (مسأله 1) 9
- پنجم استعمال طیب یعنی بوهای خوش 9
- اشاره 9
- (مسأله 1) 9
- ششم پوشیدن چیز دوخته 9
- دهم فسوق است 10
- هفتم سرمه کشیدن بسیاهی که در آن زینتی باشد 10
- نهم پوشیدن موزه و چکمه و جوراب و … 10
- یازدهم جدال است 10
- هشتم نگاه کردن در آینه 10
- چهاردهم از برای زن پوشیدن زیور است 11
- اشاره 11
- سیزدهم انگشتر بدست کردن به جهت زینت 11
- دوازدهم کشتن جانوران که در بدن ساکن می شوند 11
- (مسأله 1) 11
- شانزدهم ازاله ی مو است از بدن 12
- (مسأله 3) 12
- پانزدهم روغن مالیدن است به بدن 12
- (مسأله 2) 12
- (مسأله 1) 12
- اشاره 12
- هیجدهم پوشانیدن زن است روی خود را به نقاب و … 13
- هفدهم پوشانیدن مرد است سر خود را 13
- اشاره 13
- (مسأله 1) 13
- اشاره 13
- (مسأله 1) 13
- (مسأله 1) 14
- بیست و یکم ناخن گرفتن 14
- اشاره 14
- نوزدهم سایه قرار دادن مرد است بالای سر 14
- بیستم بیرون آوردن خونست از بدن 14
- (مسأله 1) 15
- بیست دوّم کندن دندان 15
- اشاره 15
- بیست و سیّم و کندن درخت و گیاهی که در حرم روئیده 15
- بیست و چهارم سلاح برداشتن 15
- (مسأله 2) 15
- فصل دوّم؛ طواف عمره تمتع و در آن سه مقصد است. 16
- مقصد اوّل در مستحبّات دخول مکّه و مسجد الحرام است تا زمان اراده طواف 16
- (مسأله 2) 18
- (مسأله 1) 18
- اشاره 18
- مقصد دوم؛ واجبات طواف و بعضی از احکام آن 18
- اشاره 22
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال طواف 22
- (مسأله 2) 25
- (مسأله 1) 25
- فصل چهارم؛ سعی و در آن سه مقصد است. 26
- مقصد اوّل؛ آداب سعی و مستحبّات قبل از آن 26
- فصل سوّم؛ نماز طواف 26
- اشاره 28
- (مسأله 1) 28
- (مسأله 2) 28
- مقصد دوّم؛ وجوب و واجبات سعی و بعضی از احکام آن 28
- (مسأله 7) 29
- (مسأله 6) 29
- (مسأله 4) 29
- (مسأله 5) 29
- (مسأله 3) 29
- (مسأله 9) 30
- (مسأله 10) 30
- مقصد سوم؛ مستحبّات حال سعی 30
- (مسأله 11) 30
- (مسأله 8) 30
- اشاره 31
- (مسأله 1) 31
- (مسأله 2) 32
- (مسأله 3) 32
- فصل پنجم؛ تقصیر 32
- باب دوّم؛ افعال حجّ تمتع و در آن هفت فصل است. 32
- (مسأله 4) 32
- فصل اوّل؛ احرام حجّ تمتّع و در آن دو مقصد است. 33
- اشاره 33
- مقصد اوّل؛ وجوب احرام و بعض احکام متعلّقه به آن. 33
- (مسأله 1) 33
- مقصد دوم؛ مستحبّات احرام حجّ تا وقت وقوف در عرفات 33
- اشاره 34
- (مسأله 1) 34
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در عرفات. 34
- فصل دوّم؛ وقوف در عرفات و در آن دو مقصد است 34
- مقصد دوّم؛ مستحبّات وقوف در عرفات 35
- مقصد اوّل؛ واجبات وقوف در مشعر الحرام 38
- فصل سوم؛ وقوف در مشعر الحرام و در آن دو مقصد است. 38
- مقصد دوّم؛ مستحباب وقوف در مشعر الحرام 39
- فصل چهارم؛ واجبات منی 41
- فصل پنجم؛ واجبات و مستحبات بعد از منی و در آن دو مقصد است. 43
- مقصد دوّم؛ مستحبّات طواف زیارت و سعی و طواف نساء 43
- مقصد اوّل؛ در آنچه واجب است بعد از اداء مناسک منی 43
- فصل هفتم؛ رمی جمرات ثلت و در آن دو مقصد است. 44
- مقصد اوّل؛ واجبات رمی جمرات ثلت در ایام تشریق 44
- فصل ششم؛ بیتوته در منی در شبهای تشریق 44
- مقصد دوّم؛ اعمال مستحبّه در منی 45
- آداب زیارت مدینه منوّره 46
- استفتائات (سوال و جواب) 48
- پی نوشت 53
اللهم انک قلت و من دخله کان امنا اللهم فامنی من عذاب النار.
پس دو رکعت نماز گذارد در میان دو ستون بر سنگ سرخ و در رکعت اوّلی حم السجده بخواند و در رکعت دوّم به عدد آیات آن از قرآن و در گوشهای کعبه نیز نماز گذارد پس به رکنی آید که در آنجا حجرالاسود است و شکم خود را بر او مالد پس دور ستون بگردد و شکم و پشت خود را به آن ستون بمالد و چون خواهد بیرون آید نردبان را به دست چپّ بگیرد و نزدیک کعبه دو رکعت نماز کند و بدان که مستحبّ است بسیار طواف کردن و آن درباره ی حجّاج از نماز نافله افضل است و طواف به نیابت مؤمنین بسیار ثواب دارد و به نیابت حضرت پیغمبر (ص) و حضرت فاطمه (س) و دوازده امام (ع) ثواب عظیم دارد و در خبر صحیح آمده که مستحبّ است که شخص در مکّه سیصد و
شصت طواف کند به عدد ایّام سال و اگر نتواند سیصد و شصت شوط و آن پنجاه و یک طواف و سه شوط می شود و آن را به جهت اتمام عدد ایّام سال تمام می کند به چهار شوط دیگر که پنجاه و دو طواف می شود
و مستحب است ختم قرآن مجید در مکّه معظمه در حدیث است که هر که ختم قرآن کند در آنجا از دنیا نرود تا به بیند حضرت رسول (ص) را و به بیند منزل خود را در بهشت و مستحبّ است در مکّه مشرفّ شدن به موضع تولّد حضرت رسول (ص) و در منزل خدیجه و زیارت قبر ابیطالب (ع) و رفتن به غاری در حرّا حضرت رسول (ص) در اوایل بعثت عبادت کرده بود و در آنجا و بغاری که در کوه ثور است که حضرت رسول (ص) در آنجا مخفی شده و بدان که مستحبّ است از برای کسی که در مکّه می ماند اتیان به عمره مفرده و در اعتبار فاصله میان آن و عمره که پیش به جا آورده خلاف کرده اند جمعی کثیر از علماء برآنند که احتیاج به فاصله ندارد و جمعی لازم دانسته اند فاصله یک ماه را و بعضی یک سال را و بعضی کافی دانسته اند فاصله ده روز را و این قول خالی از قوّه نیست اگر چه احوط آنست که در غیر فاصله یک سال رجاء به جای آورد و احرام عمره مفرده از اقرب اطراف حرم است به مکّه معظّمه و الان معروف است و بعد از احرام طواف و نماز آن و سعی و تقصیر می کند و همه چیز از برای او
حلال می شود مگر زن و چون طواف نساء را که در عمره مفرده لازم است به جا آورد زن نیز حلال می شود
و سنّت است که چون خواهد از مکّه بیرون رود غسل کند و طواف وداع به جا آورد و در هر شوطی دست یا بدن به حجرالاسود و رکن یمانی برساند و چون به مستجار رسد دعاهای سابق را بخواند پس بنزد حجرالاسود بیاید و شکم خود را به خانه بساید و یک دست به حجرالاسود گذارد و دست دیگر به جانب خانه بگشاید و حمد و ثنای الهی به جا آورد و صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستد و سنّت است که از باب حنّاطین بیرون برود که مقابل رکن شامیست و آنکه عزم می کند بر مراجعت و از خداوند عالم طلب توفیق مراجعت کند و در وقت بیرون رفتن یک درهم خرما بگیرد و تصدّق کند بر فقراء به جهت احتمال صدور بعض محرّمات در حال احرام از او غفله مثل شپش و نحو آن و از جمله مستحبّات مؤکّد است مراجعت از مدینه طیبّه برای ادراک زیارت حضرت پیغمبر (ص) و ائمّه بقیع صلوات الله علیهم در حدیث وارد شده که ترک زیارت آن حضرت بعد از حجّ جفاست بر آن حضرت وفّقنا الله و جمیع المؤمنین بزیارته بجاهه و آله الطاهرین.
آداب زیارت مدینه منوّره
در آداب زیارت مدینه منوّره امّا:
زیارت حضرت رسول (ص) شیخ کفعمی فرموده چون خواستی داخل شوی به مسجد حضرت رسول (ص) یا در یکی از مشاهد مشرّفه ائمّه علیهم السلام
پس بگو