مناسک حج آیت الله العظمی بروجردی صفحه 5

(مسأله 5)

و بدان که کسی که عذری از برای او از احرام بستن در میقات خود به سبب فراموشی یا عذر دیگر روی دهد پس از زوال عذر اگر ممکن باشد برگشتن به میقات بر می گردد و الاّ احرام از همان جای خود می بندد هر چند در این صورت احوط آن است که هر قدر می تواند برگردد و از آنجا احرام ببندد خصوصاً حایضی که به جهت جهل به مسأله احرام را ترک کرده باشد از میقات که مورد نصّ صحیح است و از شهید قدّس سرّه و بعضی فتوی به آن نقل شده و مطابق قواعد نیز می باشد مگر آنکه (11) بعد از دخول حرم زوال عذر شود پس واجب است که از حرم بیرون رود با تمکّن و الاّ از جای خود احرام می بندد و اگر فراموش کند احرام را و به خاطرش نیاید مگر بعد از اتمام جمیع واجبات پس جمعی آن عمره را باطل می دانند و بعضی آن را صحیح می دانند و این قول بعید (12) نیست و احوط اوّل است و اگر کسی عمداً ترک کند احرام را و ممکن نشود او را تدارک آن از میقات پس اقوی فساد عمره او است اگر چه احوط احرام است از هر مکانی که ممکن باشد مثل ناسی و اتیان به عُمره

است و قضای آن بعد از آن وامّا جاهل پس اقوی صحّت (13) عمره آن است و بدان که شرط احرام طهارت از حدث اصغر و اکبر نیست پس جایز است احرام از جنب و حایض و نفسا بلکه غسل احرام از برای حایض و نفسا مستحبّ است.

مقصد سوّم؛ واجبات احرام و آنچه متعلق به آنهاست

اشاره

امّا واجبات در احرام پس سه چیز است.

اوّل نیّت است به آنکه قصد کند احرام بستن را از برای عمره تمتّع حجه الاسلام به جهت اطاعت فرموده خداوند عالم ومعنی احرام بستن چنانچه بعضی ذکر کرده اند به خود قرار دادن ترک اموری چند است که خواهد آمد بجهه توجّه به مکّه به جهت ادای افعال معهوده.

دوّیم گفتن چهار تلبیه است و صورت آن بنا بر احوط بلکه اصحّ اینست

لبّیْکَ، اللّهُمّ لَبّیْکَ، لَبّیْکَ لا شَرِیکَ لَکَ لَبّیْکَ اِنّ الْحَمْدَ وَ النّعْمَهَ لَکَ وَ الْمُلْکَ، لا شَرِیکَ لَکَ لَبّیْک.

و واجبست تصحیح این فقرات چنانچه تصحیح تکبیرهالاحرام و قرائت حمد و سوره و غیر آن در نماز واجب است و احوط و اولی کسر همزه ان و فتح کاف الملک است و اگر تکرار لَکَ بعد الملک نماید (14) بد نیست و بدان که واجب است تعلّم آن اگر ندانسته باشد آن را یا کسی او را تلقین کند و اگر ممکن نشود جمع کند میانه تلفّظ به آن به هر نحو که ممکن شود و ترجمه آن و نایب گرفتن در گفتن آن.