مناسک حج آیت الله محمدرضا نکونام صفحه 152

احكام ديگر اعمال مني

م « 1162 » ـ اگر تنها اين ترس را داشته باشد كه بعد از بازگشت از مني در اثر ازدحام نتواند طواف كند يا به مشقت بيفتد، نمي‌تواند اعمال حج را مقدم بدارد.

م « 1163 » ـ چنانچه زن اعمال حج را به جهت احتمال حيض بر اعمال مني مقدم بدارد، ولي چون طواف يا سعي را قطع كرده، لازم است آن را به پايان رساند و اعاده نمايد، بعد از اعمال مني بر او چيزي نيست.

م « 1164 » ـ اگر نايب احتمال حيض يا بيماري بدهد، مي‌تواند اعمال حج را بر دو وقوف و اعمال مني مقدم بدارد.

م « 1165 » ـ كساني كه اعمال حج را قبل از اعمال مني انجام مي‌دهند، مي‌توانند سعي را بعد از برگشتن از مني و ديگر اعمال را قبل از مقدم داشتن اعمال مكه انجام دهند، اين حكم جايز است و لازم نمي‌باشد.

م « 1166 » ـ كساني كه اعمال حج را بر دو وقوف پيشي مي‌دارند، لازم نيست نزديك‌ترين زمان به دو موقف را رعايت كنند.

م « 1167 » ـ تشخيص عذر براي كساني كه اعمال حج را مقدم مي‌دارند، بر عهده‌ي خود آنان است؛ نه بر عهده‌ي گردانندگان گروه و مسؤولان.

م « 1168 » ـ كسي كه او را به‌وسيله‌ي تخت طواف مي‌دهند، اگر در هر صورت بايد او را طواف دهند و عذر ديگري ندارد، نمي‌تواند اعمال حج خود را بر دو وقوف مقدم بدارد.

م « 1169 » ـ كسي كه اعمال حج را بر دو وقوف پيش مي‌اندازد، مي‌تواند هر سه عمل را بعد از دو وقوف انجام دهد؛ نه آن كه تنها يكي، مانند طواف نسا را پيش اندازد.

م « 1170 » ـ شخصي كه مي‌تواند اعمال مكه را بر دو وقوف پيش بيندازد اگر به سبب ناآگاهي از مسأله بدون احرام، اعمال مكه را انجام دهد، كفايت نمي‌كند و بايد يا پيش از دو وقوف با احرام آن را اعاده كند و يا بعد از دو وقوف و اعمال مني، آن را بجا آورد.