مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 190

مالیدن روغن كفّاره ندارد

417- اگر در روغن بوی خوش نباشد، در مالیدن آن كفّاره نیست. 418- اگر در روغن بوی خوش باشد، كفاره آن یك گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد.

13- ازاله مو

اشاره

سیزدهم- ازاله مو از بدنِ خود یا دیگری، چه محرم باشد چه مُحِلّ.

419- درحرمت ازاله مو، میان كم و زیاد فرقی نیست و ازاله یك مو نیز حرام است. 420- ازاله مو اگر از روی ضرورت باشد، مانع ندارد. 421- اگر در وقت غسل یا وضو، مویی بدون قصد كنده شود، اشكال ندارد.

422- در حرمت ازاله مو بین تراشیدن، یا نوره مالیدن، یا كندن، یا قیچی كردن و …، فرقی نیست.

ازاله مو از محرم توسط مُحل‌

423- اگر محرم به اختیاراً حاضر شود كه دیگری حتی اگر محل باشد سر او را بتراشد، مرتكب

______________________________
(1). آیات عظام: تبریزی، خویی و سیستانی: كفاره روغن مالی در صورتی كه از روی علم و عمد باشد، (آیةاللَّه تبریزی: چه بوی خوش در آن باشد یا نباشد.) و یك گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، كفّاره‌اش اطعام یك فقیر است بنابر احتیاط در هر دو مورد.

آیة اللَّه مكارم: احتیاطاً یك گوسفند است.

(2). آیة اللَّه خامنه‌ای: بنابر احتیاط، كفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یك گوسفند است، و در موردروغن‌های غیر خوشبو، سیر كردن یك فقیر است، اگرچه عدم وجوب كفاره در هر دو مورد بعید نیست.

آیة اللَّه فاضل: اگر در روغن بوی خوش باشد كفّاره خوردن آن بنابر اقوی یك گوسفند است و در غیر مصرفِ خوردن هم احتیاطاً كفّاره را بدهد.

آیة اللَّه نوری: كفاره مالیدن روغن به بدن، یك گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.

(3). آیة اللَّه بهجت، آیة اللَّه تبریزی: كفّاره‌اش یك گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی‌الأحوط.

آیة اللَّه فاضل: در حال اضطرار كفّاره ثابت نیست.

(4). آیة اللَّه سیستانی: بلكه حتی جزئی از یك مو.
(5). آیة اللَّه صافی، آیة اللَّه گلپایگانی: گناه ندارد ولی كفّاره دارد.
(6). آیة اللَّه بهجت: یعنی به‌سبب وضو یا غسل و اظهر عدم وجوب فدیه است. (مناسك شیخ، ص 24).

آیة اللَّه سیستانی: یا تیمّم یا تطهیر از خبث یا ازاله مانع از رسیدن آب وضو و غسل و مانند آن.

(7)- آیة اللَّه فاضل: نسبت به مُحلّ مطلقا كفّاره‌ای نیست و نسبت به محرم اگر در موقع ازاله بی‌اختیار بوده ویا اسناد ازاله به محرم ولو تسبیباً محرز نباشد كفّاره ندارد.