مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 346

باشد؛ و بنابر احتیاط واجب این حكم، در سعیِ در غیر عمره تمتع هم، جاری است.

حصول مرض در اثنای سعی و مراجعت به وطن‌

886- اگر شخصی مثلا در شوط پنجم سعی در عمره مفرده، مریض شود و نتواند عمره را تمام كند و به وطن باز گردد، اگر خودش نمی‌تواند مراجعت كند، باید نایب بگیرد تا برای خروج وی از احرام، سعی را تمام كند و آن را اعاده نماید و به او خبر دهد كه تقصیر نماید و بعد از تقصیر، طواف نساء را نیز به نیابت او انجام دهد و این فرض از موارد حصر نیست، چون شخص مریض فعلًا خوب شده و این‌كه نمی‌تواند به مكه بیاید از جهت مرض نیست.

3- قطع سعی و از سرگیری آن‌

قطع سعی بعد از شوط اول و تكرار آن‌

887- اگر شخصی- مثلًابه تصور این‌كه سعی نیاز به وضو دارد- سعی خود را قطع كند و هفت

(1)- آیة اللَّه فاضل: احتیاط واجب آن است كه طبق مسأله سابق عمل كند و همان كفّاره را بدهد، اگر چه با زن نیز نزدیكی نكرده باشد و در تقصیر فرقی نیست كه ناخن گرفته باشد یا مو.

(2)- آیة اللَّه بهجت: حكم مختص به عمره تمتع است. (مناسك شیخ، ص 53)

آیة اللَّه تبریزی: این حكم مختص است به سعی در عمره تمتّع.

آیة اللَّه سیستانی: اگر در عمره تمتّع باشد به احتیاط واجب باید یك گاو كفّاره بدهد چه جماع كند و چه نكند و سعی را تمام كند و تقصیر را احتیاطاً اعاده نماید ولی در عمره مفرده و حج كفّاره لازم نیست بلكه باید سعی را تمام و تقصیر را در عمره مفرده اعاده نماید.

آیة اللَّه فاضل: اولی الحاق این دو حكم است در غیر عمره تمتّع به تمتع.

آیة اللَّه گلپایگانی: متعرض فرع الحاق این حكم در غیر تمتع به تمتع نشده‌اند.

آیة اللَّه خویی، آیة اللَّه سیستانی: اعاده كافی است.