مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 356

باب پنجم: كفیت و شرایط تقصیر

فصل اول: كفیت و شرایط تقصیر

اشاره

896- محرم باید بعد از سعی، تقصیر كند؛ یعنی قدری از ناخنها یا قدری از موی سر یا شارب یا ریش را، بزند؛ و بهتر بلكه موافق احتیاط، عدم اكتفا به چیدن ناخن است.

عدم كفایت كندن مو و حلق در عمره تمتّع‌

897- میزان در تقصیر، كوتاه كردن است به هر وسیله‌ای كه باشد، و كندن كافی نیست.

898- در عمره تمتّع، حلق كفایت نمی‌كند، بلكه حرام است.

(1)- آیة اللَّه خامنه‌ای: نظر ایشان نسبت به «بهتر بودن عدم اكتفا به زدن ناخن» به دست نیامد.

آیة اللَّه سیستانی: بنابر احتیاط واجب اكتفا به آن نكند و اگر خواست ناخن بگیرد پس از كوتاه كردن مو باشد.

آیة اللَّه گلپایگانی: این قید را ندارند.

آیة اللَّه مكارم: بلكه احتیاط واجب است.

(2)- آیة اللَّه خامنه‌ای: كفایت نمی‌كند و اگر این كار را از روی علم و عمد كرده باشد، عمل حرام انجام داده و باید یك گوسفند قربانی كند.

آیة اللَّه خویی: در صورت علم و عمد یك گوسفند كفّاره دارد بلكه بنابر احتیاط در غیر صورت علم و عمد نیز كفّاره دارد.

آیة اللَّه سیستانی: و در صورت علم و عمد باید یك گوسفند كفّاره بدهد.

آیة اللَّه صافی، آیة اللَّه گلپایگانی: و یك گوسفند كفّاره دارد و بنا بر احتیاط اگر چه جاهل یا ناسی بوده‌باشد.

آیة اللَّه مكارم: این كار اگر عمداً باشد و در ماه ذی‌القعده به بعد باشد، بنابر احتیاط واجب یك گوسفند كفّاره دارد و در غیر عمد كفّاره نیست.

(3)- آیة اللَّه بهجت؛ آیة اللَّه سیستانی: و چنانچه از روی عمد و علم بتراشد باید یك گوسفند كفّاره بدهد. (مناسك، مسأله 354)

آیة اللَّه فاضل: و كندن مو هم كفایت نمی‌كند، اگرچه حرمتش محرز نباشد.