مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 424

فصل چهارم: احكام شك در رمی و سنگ رمی‌

شك در استعمال سنگ‌

1012- سنگی كه استعمال آن در رمی مشكوك باشد، رمی با آن جایز است.

شك در حرمی بودن سنگ‌

1013- سنگی كه در حرم است، اگر احتمال بدهد آن را از خارج آورده‌اند، اعتنا نكند.

شك در حصی بودن‌

1014- اگر شك كند به سنگی، «حصی» گفته می‌شود، كفایت نمی‌كند.

شك در عدد رمی‌

1015- هنگام رمی اگر در عدد رمی شك كند، باید به مقداری كه علم حاصل كند، رمی كند؛ و همچنین است اگر در اصابت به جمره شك كند.

شك در عدد بعد از انصراف از عمل‌

1016- اگر بعد از انصراف از رمی، در عدد سنگها شك كند، اگر شك در نقیصه باشد، بنابر احتیاط، نقیصه را تمام كند؛ و در شك در زیاده، اعتنا نكند.

(1)- آیة اللَّه سیستانی: مگر این كه در جایی باشد كه علم داشته باشد بعضی از سنگهای آنجا استعمال شده است واحتمال بدهد كه‌سنگ موردنظر هم یكی از آنها باشد كه در این صورت باید احتیاط كند.

(2)- آیة اللَّه خویی: فتوای ایشان به دست نیامد.

(3)- آیة اللَّه خویی، در شبهه مفهومیه آن كه فرض متعارف است فتوای ایشان بدست نیامد.

(4)- آیة اللَّه فاضل: در حالی كه هنوز ذبح یا حلق را انجام نداده.

(5)- آیة اللَّه بهجت: اشكال ندارد.

آیة اللَّه سیستانی: اگر بعد از صدق عرفی فراغ باشد اعتنا نكند و اگر قبل از آن است باید تدارك كند.

آیة اللَّه صافی، آیة اللَّه گلپایگانی و سایر آیات عظام قائلند: اگر شك در نقیصه كند باید برگردد و نقیصه را تمام كند.