مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 443

فصل سوم: نیابت و استنابه در ذبح‌

1- اذن و توكیل‌

عدم كفایت ذبح برای دیگری بدون توكیل‌

1058- قربانی برای دیگری بدون توكیل ولو با اذن فحوی، كافی نیست؛ و اگر بدون نیابت برای دیگری قربانی كند، كفایت نمی‌كند و پول از مال كسی خارج می‌شود كه خرج كرده است مگر آن‌كه غروری در بین باشد.

نیابت دادن به نفر دوم و ذبح نایب اول‌

1060- اگر حج‌گزار شخصی را در قربانی، نایب قرار دهد، سپس به دیگری نیز نیابت دهد، ولی شخص اول ذبح نماید، اگر اولی را از وكالت عزل نكرده، كافی است و مجرد نیابت دادن به دومی، عزل اولی از نیابت محسوب نمی‌شود.

واگذاری ذبح به دیگری توسط وكیل‌

1061- اگر كسی را در قربانی وكیل نمایند كه خود او ذبح نماید، وكیل مزبور نمی‌تواند به دیگری وكالت دهد.

شك نایب در انجام قربانی برای منوبٌ‌عنه‌

1062- نایبِ در قربانی، اگر شك كند كه برای منوبٌ‌عنه ذبح كرده یا نه، باید برای وی قربانی نماید.

(1)- آیة اللَّه بهجت: چنانچه احراز رضایت كرد و شاهد حال هم دالّ بر رضایت بود؛ به طوری كه اگر او بفهمدراضی است كفایت می‌كند.

آیة اللَّه خامنه‌ای: این ذبح محل اشكال است و احتیاط واجب اكتفا نكردن به ذبح نایب است، بدون اذن قبلی از منوبٌ‌عنه.

(2)- آیة اللَّه بهجت: در مسأله قبل بیان شد كه در چه صورتی كفایت می‌كند.

آیة اللَّه مكارم: یعنی كسی او را فریب داده باشد.