مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 538

1315- مصدود به دشمن، در حكم ذكر شده، با مریض یكسان است.

حصول مانع غیر از مرض‌

1316- كسانی كه مریض نیستند ولی به علت دیگر، بعد از احرام نتوانستند به مكه بروند- مثل كسی كه پا یا كمرش شكسته یا به واسطه خونریزی، ضعف بر او مستولی شده- بعید نیست حكم مریض را داشته باشند، ولی مسأله مشكل است؛ بنابراین، احتیاط آن است كه تا وقتی كه خوب شوند در احرام باقی بمانند؛ پس اگر حج فوت شده، عمره مفرده بجا بیاورند و از احرام خارج شوند و اگر حج بر آنها واجب بوده- با وجود شرایط- حج به‌جا آورند.

زمان مواعده ذبح‌

1317- زمان مواعده برای ذبح، در احرام حج- بنابر احتیاط واجب- روز دهم است؛ و باید برای بعد از آن تا ایام تشریق قرار نگذارند؛ و زمان مواعده ذبح در احرام عمره تمتع- بنابر احتیاط- قبل از خروج حجاج به عرفات باشد.

(1)- آیة اللَّه سیستانی: مصدود باید همانجا قربانی كند و موردی برای جریان این حكم ندارد.

آیة اللَّه مكارم: باید قربانی را در همانجا كه مصدود شده ذبح كند، به شرطی كه در مناسك نوشته‌ایم.

(2)- آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی: كسی كه نتواند حج خود را ادامه دهد، از جهت پیش آمد مانعی غیراز صد و حصر، احتیاط این است كه در جای خود قربانی نموده و از احرام خارج شود.

آیة اللَّه سیستانی: دو مورد مذكور، مصداق محصورند ولی اگر مانع دیگری غیر از حصر و صد باشد تفصیلی دارند، به مناسك مسأله 453 و 449 مراجعه شود.

آیة اللَّه صافی، آیة اللَّه گلپایگانی: در موارد مشكوك به حصر، علاوه بر انجام وظیفه محصور، با عمره مفرده از احرام خارج شود. (آداب و احكام حج، مسأله 1000).

آیة اللَّه فاضل: ظاهر این است كه حكم مریض را دارند.

(3)- آیة اللَّه مكارم: اشكالی ندارد.

(4)- آیة اللَّه فاضل: این احتیاط مستحب است.

(5)- آیة اللَّه خویی، آیة اللَّه گلپایگانی: این مسأله را متعرض نشده‌اند.

(6)- آیة اللَّه سیستانی: در احرام حج باید روز دهم را وقت كشتن قربانی قرار دهند و در احرام عمره زمان معینی ندارد.

آیة اللَّه مكارم: تا روز سیزدهم جایز است.