مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 552

4- احكام روزه و اعتكاف‌

روزه ماه رمضان و حكم اول ماه‌

1342- اگر از سوی حاكم عامه اوّل ماه رمضان اعلام شود، برای كسانی كه در آن بلاد هستند و تقیّه‌ای هم در تبعیّت نیست و برای خود فرد هم یقین به اوّل ماه نیست، آیا تبعیّت لازم است؟

روزه در مدینه‌

1343- آیا استحباب سه روز روزه مستحبی در مدینه منوره برای برآمدن حاجت، اختصاص به مسافر دارد، یا برای اهالی مدینه و كسی كه قصد عشره دارد نیز، مستحب است.

______________________________
(1). آیةاللَّه بهجت: با عدم شرائط تقیه به وظیفه خود طبق رساله عمل می‌كند.

آیة اللَّه تبریزی: در فرض مزبور تبعیت لازم نیست بلكه به قصد ماه رمضان نباید روزه بگیرد.

آیة اللَّه سیستانی: تبعیّت در این صورت جایز نیست.

آیة اللَّه صافی: در فرض سؤال، تبعیّت واجب نیست ولی به قصد شعبان روزه گرفتن مستحب است.

آیة اللَّه فاضل: بلی در این موارد مطلقاً تبعیت صحیح و لازم است.

آیة اللَّه مكارم: در فرض مسأله، تبعیّت واجب نیست.

آیة اللَّه نوری: تبعیّت لازم است و این خود یك نوع تقیّه است كه تقیّه مداراتی خوانده می‌شود.

(2). آیت اللَّه خامنه‌ای: اختصاص به مسافر ندارد، و ذكر مسافر جهت استثناء از صوم در حال مسافر بودن است.

آیت اللَّه تبریزی: حكم مزبور اختصاص به مسافر دارد و شامل اهل مدینه نمی‌شود و در مسافر بین این‌كه نمازش قصر باشد یا به جهت قصد اقامت ده روز نمازش تمام باشد، فرقی نیست، واللَّه العالم.

آیت اللَّه سیستانی: برای همه مستحب است.

آیت اللَّه صافی: بعید نیست اختصاص به مسافر نداشته باشد، واللَّه العالم.

آیت اللَّه فاضل: استحباب آن به قصد ورود برای غیر مسافر ثابت نیست، بلی رجاءاً مانعی ندارد.

آیت اللَّه مكارم: این حكم مخصوص مسافر است ولی دیگران بر اساس قانون اوّلی هر روزی بخواهند می‌توانند به قصد حاجت روزه بگیرند.