مناسک حج : مطابق با فتاوای حضرت آیه الله العظمی امام خمینی (ره) و مراجع معظم تقلید صفحه 74

استخدام، اجیر شده‌اند، باید با درك وقوف اختیاری، حج نیابی را به‌جاآورند.

اگر نایبِ غیر معذور سهوا به وظیفه معذور عمل كند

133- اگر نائبْ در وقت عقدِ اجاره، معذور نباشد، ولی بعد از انجام حج متوجه شود كه به وظیفه معذورین عمل نموده- مثلا در مشعرالحرام با زنها و مریض‌ها با غفلت از مسأله، وقوف اضطراری كرده- عمل او مُجزی از حج نیابی نیست؛ و از جهت اجرت، باید به اجیر كننده مراجعه نماید، و یا در صورتی كه اجاره، موقّت به زمان مخصوصی كه منقضی شده نباشد، خودش حج نیابیِ صحیح به‌جا آورد.

مسأله استحقاق اجرت افراد معذور

134- اگر كسی جزو معذورین باشد و با این حال او را نایب كنند، استحقاق اجرت ندارد چه

______________________________
(1). آیة اللَّه بهجت: اتمام عمل طبق وظیفه عذری نایب (عذر طاری) كفایت می‌كند و مضرّ به صحت نیابت‌نیست. (استفتائات ویژه حج).

آیة اللَّه تبریزی: اگر از روی جهل به مسأله قبل از طلوع فجر از مشعر كوچ كرده، حج نیابی او بنابر اظهر صحیح است و باید یك گوسفند كفّاره دهد و در اجرت با مستأجر خود، تراضی كند.

آیة اللَّه خویی: نیابت معذور اشكال دارد و حكم نیابت معذور به عذر طاری در مسأله 124 گذشت.

آیة اللَّه سیستانی: عمل مزبور مجزی است حتی اگر از ابتدا چنین عذری داشته است؛ زیرا درك مقدار ركن از وقوف كافی است.

آیة اللَّه صافی: حج صحیح و مبری‌ء ذمّه منوبٌ‌عنه است و نسبت به اجرت، رضایت مستأجر را تحصیل نماید.

آیة اللَّه فاضل: در عذر طاری حج نیابی صحیح و مستحقّ اجرت هم می‌باشد.

آیة اللَّه گلپایگانی: بعید نیست در عذر طاری حج‌نیابی صحیح و مستحق اجرت هم باشد. (آراء المراجع، ص 39 و 50).

آیة اللَّه مكارم: عمل مزبور كفایت می‌كند و اجیر حق اجرت دارد.

(2). آیة اللَّه بهجت، آیة اللَّه صافی: به ذیل مسأله 124 مراجعه شود.

آیة اللَّه تبریزی: در فرض مزبور استحقاق اجرت را دارد ولی اكتفا به عمل او مشكل است.

آیة اللَّه خویی: اجیر می‌تواند اجرةالمثل عملش را از كسی كه او را اجیر كرده بگیرد، مگر این‌كه بیشتر از اجرةالمسمّی باشد. (المسائل الشرعیه، ج 1، ص 310).

آیة اللَّه سیستانی: اجاره در فرض مذكور صحیح است و اجیر مستحق تمام اجرت است و حكم اكتفا به حج او، در مسأله 124 آمده است.

آیة اللَّه گلپایگانی: احوط استرضا از مستأجر است یا اجرت را مسترد دارد و بنابر احتیاط كفایت نمی‌كند. (مناسك عربی، ص 50، مسأله 9).

آیة اللَّه مكارم: اگر نایب نمی‌دانسته و مستنیب می‌دانسته، باید اجرةالمثل او را بپردازد.