- مقدمه 1
- اشاره 3
- اوّل و دوم- بلوغ و عقل 3
- چهارم: استطاعت از جهت مال و صحت بدن و توانایی و باز بودن راه و آزادی آن و وسعت وقت و کفایت آن 5
- نیابت در حج 20
- عمره مفرده 29
- احرام عمره تمتّع 33
- واجبات احرام 34
- محرمات احرام 40
- طواف 58
- واجبات طواف 59
- احرام حج 96
- وقوف به عرفات 97
- وقوف به مشعرالحرام 98
- اول- رمی جمره عقبه 103
- واجبات منا 103
- دوم از واجبات منا، ذبح است 106
- بیتوته به منا 128
- رمی جمرات سه گانه 134
- مصدود 139
- بقای بر احرام بدون اعمال 139
- فرض تعدّد راه 141
- وظیفه مصدود واردِ در مکه 141
- حصر در احرام عمره 142
- حصر در احرام حج 143
- محصور و مسأله حلیّت نساء 144
- مسائل متفرقه 145
- نداشتن سال خمسی 150
- حسابرسی مال و صحت اعمال 151
- تهیه قربانی از غیر مخمّس 152
- یادگیری احکام عمره و حج 157
- عمل بدون تقلید 157
- احکام تقلید 157
- تبعیض در تقلید 158
- بقاء بر تقلید میّت 159
1- آیت الله تبریزی: عمره مفرده بین عمره تمتع و حج تمتع مشروع نیست مگر این که از حرم خارج شود و در ماه دیگر غیر از ماهی که محرم برای عمره تمتع شده با احرام عمره مفرده داخل مکه شود که در این صورت عمره مفرده او صحیح است و عمره تمتع او تبدیل به عمره مفرده می شود. آیت الله خویی، آیت الله گلپایگانی: فقط فرموده اند که به جا آوردن عمره مفرده بین عمره تمتع و حج تمتع جایز نیست. آیت الله سیستانی: اگر بین عمره تمتع و حج، عمره مفرده به جا آورد، ظاهر این است که موجب بطلان عمره تمتع خواهد شد و لازم است که آن را اعاده نماید. ولی اگر تا روز هشتم ذی حجّه در مکه بماند و قصد حج کند عمره مفرده اش تمتّع به حساب می آید و می تواند برای حج محرم شود. آیت الله فاضل: این در صورتی است که عمره مفرده را در همان ماهی که عمره تمتّع انجام داده به جا آورده شود، امّا اگر در ماه دیگر انجام داده، عمره تمتّع او باطل شده و اگر تا هشتم ذی حجّه در مکه بماند این عمره مفرده، عمره تمتّع محسوب می شود و حجّ تمتّع او با همین عمره صحیح خواهد بود.
2- آیت الله سیستانی: کسی که می تواند وقوف اختیاری عرفه را درک کند جایز نیست احرام را از وقت مذکور تأخیر بیندازد.
[151] م- محل احرام حج، شهر مکه است (1) هر موضع که باشد، گرچه در محله های تازه ساز، ولی مستحب است (2) در مقام ابراهیم (ع) یا حجر اسماعیل (ع) واقع شود.
وقوف به عرفات
[152] م- واجب است وقوف به عرفات- که محلی است معروف و محدود است بحدود معروفه- به قصد قربت و
خالص مثل سایر عبادات.
[153] م- اگر کسی که به واسطه عذر، روز نهم را وقوف